کد مطلب:32865 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:1

گنجینه پرسمان » اعتقادات

اينكه ميگوييم خداوند عليم و حكيم است، چرا خداوند مخلوقي را خلق كند و بعد خودش بگويد: »اكثرهم لا يعقلون« »اكثرهم لا يشكرون« »قليل من عبادي الشكور« و... او كه به علم ازلي خود ميدانست اين بنده مطيع نخواهد بود چگونه حكمتش اجازه داد چنين موجودي را خلق كند؟

خداوند حكيم است و جهان خلقت را براي ظهور خليفةالله خلق كرده است و خليفةالله انسان كامل است و بقيه تبع هستند و به تناسب زمينهاي كه دارند از بركت انسان كامل بهرهمند ميگردند از جمله اكثريتي كه واقعاً تعقل نميكنند و عقل را حاكم وجود خود قرار نداده و رويهشان شكر نيست، اينان نيز هر كدام به تناسب ظرفيتشان از بركت انسان كامل بهرهمند ميگردند و خداوند از ابتدا كسي را براي كافر شدن و جهنمي شدن خلق نكرده است تا خلقت آن فرد قبيح باشد بلكه همه را براي فيض بردن خلق كرده و به همه عقل و فهم و فطرت حقطلب عطا كرده تا به كمك آنها راه رسيدن به فيض كامل را بپيمايند و مقرب گردند و اگر قليلي به خواست و

اراده خود، خود را محروم ميكنند، اين با علم و حكمت خدا منافات ندارد و آفريدن آنها قبيح نيست زيرا وجود آنها به عنوان جزئي از جهان لازمه خلقت و توأم آن است و خداوند با علم به اين كه آنان راه باطل را ميروند و انتخاب سوء ميكنند، آنان را ميآفريند. چون خلقت مجموعه به هم پيوسته با خلق آنها همراه است. البته خداوند علاوه بر عقل و فطرت، پيامبران را هم به دعوت آنان ميفرستد تا انعام خدا را كامل كند و هيچ جهتي عليه او نباشد و اگر محروميت وو خسراني هست، از جانب خود آنان باشد.