کد مطلب:34987 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:1

گنجینه پرسمان » اعتقادات

دلائل ماديها بر عدم استقلال روح چيست؟ نقطه​هاي تاريك استدلال آنها چيست؟

ماديها براي اثبات مدعاي خود و اينكه روح و فكر و ساير پديده​هاي روحي همگي مادي هستند، يعني از خواص فيزيكي و شيميائي سلولهاي مغزي و عصبي مي​باشند، شواهدي آورده​اند كه در زير به آنها اشاره مي​شود



1 ـ «به آساني مي​توان نشان داد كه با از كار افتادن يك قسمت از مغز يا سلسله اعصاب يك دسته از آثار روحي تعطيل مي​شود». (پيسيكولوژي دكتر اراني/23.)



مثلاً آزمايش شده كه اگر قسمتهاي خاصي از مغز كبوتر را بر برداريم نمي​ميرد، ولي بسياري از معلومات خود را از دست مي​دهد، اگر غذا به او بدهند مي​خورد و هضم مي​كند و اگر ندهند و تنها دانه را در مقابل او بريزند نمي​خورد و از گرسنگي مي​ميرد!



همچنين در پاره​اي از ضربه​هاي مغزي كه بر انسان وارد مي​شود، و يا به علل بعضي از بيماريها قسمتهائي از مغز از كار مي​افتد، ديده شده كه انسان قسمتي از معلومات خود را از دست مي​دهد.



اينها و نظاير آن نشان مي​دهد كه رابطه نزديكي در ميان «فعاليت سلولهاي مغزي» و «پديده​هاي روحي» وجود دارد.



2 ـ «هنگام فكر كردن تغييرات مادي در سطح مغز بيشتر مي​شود، مغز بيشتر غذا مي​گيرد، و بيشتر مواد فسفري پس مي​دهد، موقع خواب كه مغز كار تفكر را انجام نمي​دهند، كمتر غذا مي​گيرد، اين خود دليل بر مادي بودن آثار فكري است». (بشر از نظر مادي ـ دكتر راني/2)



3 ـ مشاهدات نشان مي​دهد كه وزن مغز متفكران عموماً بيش از حد متوسط است (حد متوسط مغز مردان در حدود 1400 گرم و حد متوسط مغز زنان مقداري از آن كمتر است)، اين نشانه ديگري بر مادي بودن روح است.



4 ـ اگر نيروي تفكر و تظاهرات روحي دليل بر وجود روح مستقل باشد، بايد اين معني را در حيوانات نيز بپذيريم، زيرا آنها هم در حد خود ادراكاتي دارند!



خلاصه آنها مي​گويند ما احساس مي​كنيم كه روح ما وجود مستقلي نيست، و پيشرفتهاي علوم مربوط به انسان​شناسي نيز اين واقعيت را تأييد مي​كند.



از مجموع اين استدلالات چنين نتيجه مي​گيرند كه پيشرفت و توسعه فيزيولژي انساني و حيواني روز به روز اين حقيقت را واضحتر مي​سازد كه ميان پديده​هاي روحي و سلولهاي مغزي رابطه نزديكي وجود دارد.



نقطه​هاي تاريك اين استدلال



اشتباه بزرگي كه دامنگير ماديها در اينگونه استدلالات شده اين است كه «ابزار كار» را با «فاعل كار» اشتباه كرده​اند.



كوتاه سخن آنكه تمام دلائلي كه ماديها در اينجا آورده​اند، فقط ثابت مي​كند كه ميان سلولهاي مغزي و ادراكات ما، ارتباط وجود دارد. ولي هيچكدام از آنها اثبات نمي​كند كه مغز انجام دهنده ادراكات است نه ابزار ادراك.



و از اينجا روشن مي​شود اگر جسم مرده چيزي نمي​فهمد، به خاطر اين است كه ارتباط روح آنها با بدن از بين رفته، نه اينكه روح، فاني شده است، درست همانند كشتي يا هواپيمائي كه دستگاه بي​سيم آن همه از كار افتاده است، كشتي و راهنمايان و ناخدايان كشتي وجود دارند، اما ساحل نشينان نمي​توانند با آنها رابطه​اي برقرار سازند، زيرا وسيله ارتباطي از ميان رفته است.

---

پيام قرآن ج 5


ايت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران