کد مطلب:41975
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:1
35- اجمالي از زندگي امام رضا(ع) را بيان كنيد؟
امام علي بن موسي (رضا) فرزند امام هفتم كه ( بنا به اشهر تواريخ) سال 148 هجري متولد و سال 203 هجري در گذشته است.
امام هشتم پس از پدر بزرگوار خود به امر خدا و معرفي گذشتگان خود به امامت رسيد و مدتي از زمان امامت خود با هارون خليفه عباسي و پس از آن با پسرش امين و پس از آن با پسر ديگرش مأمون معاصر بود.
مأمون پس از پدر, اختلافاتي با برادر خود امين پيدا كرد كه منجر به جنگهاي خونين و بالأخره كشته شدن امين گرديد و مأمون به سرير خلافت استيلا يافت. تا آن روز سياست خلافت بني عباس نسبت به سادات علوي, سياست خشونت آميز و خونيني بوده, پيوسته رو به سختي ميرفت هر چند گاهي يكي از علويين قيام كرده جنگ خونين و آشوبي برپا ميشد و اين خود براي دستگاه خلافت گرفتاري سختي بود.
و ائمه و پيشوايان شيعه از اهل بيت اگر چه با نهضت و قيام كنندگان همكاري نميكردند و مداخلهاي نداشتند ولي شيعه كه آن روز جمعيت قابل توجهي بودند, پيوسته ائمه اهل بيت را پيشوايان ديني مفترض الطاعه و خلفاي واقعي پيغمبر اكرم(ص) ميدانستند و دستگاه خلافت را كه قيافه دربار كسري و قيصر داشت و به دست يك مشت مردم بيبندوبار اداره ميشد, دستگاهي ناپاك و دور از ساحت قدس پيشوايان خود ميديدند و دوام و پيشرفت اين وضع براي دستگاه خلافت خطرناك بود و آن را بشدت تهديد ميكرد.
مأمون به فكر افتاد كه به اين گرفتاريها كه سياست كهنه و هفتاد ساله پيشينيان وي نتوانست چاره كند, با سياست تازه ديگري خاتمه بخشد و آن اين بود امام هشتم را ولايت عهد بدهد و از اين راه هر گرفتاري را رفع كند؛ زيرا سادات علوي پس از آنكه دست خودشان به خلافت بند شد ديگر به ضرر دستگاه قيام نميكردند وشيعه نيز پس از آنكه آلودگي امام خود را به خلافتي كه پيوسته آن را و كارگردانان آن را پليد و ناپاك ميشمردند, مشاهده كردند, ديگر آن اعتقاد معنوي و ارادت باطني را كه در حق امامان اهل بيت داشتند, از دست ميدهند و تشكل مذهبيشان سقوط كرده ديگر خطري از اين راه متوجه دستگاه خلافت نخواهد گرديد.
بديهي است كه پس از حصول مقصود, از بين بردن امام براي مأمون اشكالي نداشت, مأمون براي تحقق دادن به اين تصميم , امام را از مدينه به مرو احضار كرد و پس از حضور اول خلافت و پس از آن ولايت عهدي خود را به امام پيشنهاد نمود و آن حضرت اعتذار جسته نپذيرفت ولي بالأخره به هر ترتيب بود قبولانيد و امام نيز به اين شرط كه در كارهاي حكومتي عزل و نصب عمال دولت مداخله نكند, ولايت عهد را پذيرفت.
اين واقعه در سال دويست هجري اتفاق افتاد ولي چيزي نگذشت كه مأمون از پيشرفت سريع شيعه و بيشتر شدن ارادت ايشان نسبت به ساحت امام و اقبال عجيب عامه مردم و حتي سپاهيان و اولياي امور دولتي, به اشتباه خود پي برد و به صدد چاره جوي برآمده آن حضرت را مسموم و شهيد ساخت. امام هشتم پس از شهادت در شهر طوس ايران كه فعلاً شهر مشهد ناميده ميشود مدفون گرديد.
مأمون , عنايت بسياري به ترجمه علوم عقلي به عربي نشان ميداد و مجلس علمي منعقد كرده بود كه دانشمندان اديان و مذاهب در آن حضور يافته به مناظره علمي ميپرداختند امام هشتم نيز در آن مجلس شركت ميفرمود و با علماي ملل و اديان به مباحثه و مناظره ميپرداخت و بسياري از اين مناظرهها در جوامع حديث شيعه مضبوط است.
////
شيعه در اسلام ص 222
علامه سيد محمد حسين طباطبائي
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.