کد مطلب:42841 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:445

گنجینه پرسمان » حديث شناسي

چگونه مي توان در همه كارها با خلوص نيت عمل كرد

((اخلاص)) به معناي پيراستن نفس از همه

تعلقات و انگيزههاي غير الهي است. و نه تنها همه

اعمال را براي خدا انجام دادن، كه حتي وجود

خويش را نيز براي خدا خواستن. در روايتي از

پيامبر(ص) خطاب به ابوذر آمده است: ((... و ما بلغ

عبد حقيقهالاخلاص حتي لايحب ان يحمد علي

شيئي من عملالله ... ; بنده هرگز به حقيقت

اخلاص نميرسد، جز آن كه دوست نداشته باشد او

را بر عمل خدايي بستايند...))(بحارالانوار، ج 82، ص

204 و ج 51، باب 116).

براي رسيدن به اين مرحله عزمي راسخ و تلاشي

دراز آهنگ لازم است و هركس به قدر همت و تلاش

خويش - البته با عنايات و فيوضات خداوندي -

مراتبي را سير خواهد كرد و به فيوضاتي نائل خواهد

آمد. آنچه در اين مرحله بسيار ضروري است دو

جهاد همسو و همراه است: جهاد علمي و عملي.

الف) جهاد علمي مستلزم داشتن مطالعات

روشمند خداشناختي از طريق مطالعات فلسفي و

عرفان نظري است.

ب ) جهاد عملي پيوستگي قلبي، ياد دائم حضرت

حق و عبوديت و سر سپاري در پيشگاه پروردگار

است، و آن نيز مراتبي دارد: مرتبه اول ترك محرمات

و انجام واجبات است.

مرتبه دوم ترك مكروهات و انجام مستحبات بويژه

اهتمام به نماز شب است. مرتبه سوم ترك آنچه

موجب اشتغال قلب به غير خداي ميشود. مانند

بسياري از مباحات، و همواره در جست و جوي

خدا بودن و التزام به آنچه مقرب درگاه الهي است.

اگر كسي اين مراحل را به طور جدي پشت سر گذارد

باز يك قدم به پيش برداشته و آن تسليم نمودن

اقاليم سبعه تن تحت فرمان الهي است. مرحله دوم

بيرون راندن تمام رذايل نفساني و حب دنيا از

نهانخانه دل است و آن كس كه بتواند شيطان نفس

اماره را از خانه دل بيرون افكند، آن گاه خواهد ديد

كه خداي سبحان - كه صاحبخانه است - فضاي دل

او را پر نموده است. در حديث قدسي نيز آمده

است كه: ((قلب المومن عرش الرحمان)). به هر

حال بهترين راه شروع نماز است كه كون جامع و

عبادت تام است و تا آن اصلاح نشود به جايي

نميتوان رسيد.