کد مطلب:43201 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:1

گنجینه پرسمان » حديث شناسي

تفسير فرازهاي پنجاه و دوم تا پنجاه و پنجم خطبة صد و پنجاه و هفتم كه دربارة وحشتناك بودن قبر ايراد شده، چيست؟

«فَكَأَنَّ كُلَّ امْرِيءٍ مِنْكُمْ قَدبَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ، فَيالَهُ مِنْ بَيْتِ وَحْدَةٍ وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ» [فردا چنان نزديك است كه گويي هر فردي از شما به جايگاه تنهايي خود در زمين رسيده و در آن گودادل كه براي او تعيين شده، آرميده است. وه كه چه خانة پنهاني و منزل وحشتناك و جدا افتاده از جمعي كه منزل در غربت گرفته است.
وحشت از يك منزلگه اسرارآميز زير خاك براي اشقياء.
اگرچه با عبور از پل مرگ، مفارقت روح از بدن آغاز مي‎گردد، ولي ارتباط اين دو حقيقت از يكديگر به كلي قطع نمي‎گردد. مخصوصاً در اولين زمانهاي جدايي آن دو از يكديگر. مي‎توان براي اين مطلب، به پيوستن دومين بار همان روح و همان جسم كه در معاد صورت مي‎گيرد، استدلال نمود. كساني كه دربارة اين گونه مسائل با ديدة انكار و ترديد مي‎نگرند، آگاهانه يا ناآگاهانه، با كمال غرور كه به وسيلة چند كلمه و اصطلاح بي‎سروته به دست آورده‎اند، ادعاي علم مطلق نموده و چون شب‎پرگان، از نورانيت وحي و سخنان معادن صدق و حقيقت دور مانده و در ظلمات جهل مركب سرگردانند به اين مدعيان بي‎خبر از عالم وجود بگوييد: بياييد اقلاً نصيحت يك فيلسوف به نام ابن سينا را بشنويد: «اگر انكار و ترديد دربارة آنچه كه به گوشت مي‎رسد تو را به اضطراب انداخت، [خود را گم مكن] بهتر اين است كه اين‎گونه مشكلات را در بوتة امكان بگذاري، مگر اينكه برهاني روشن بر محال بودن آنها داشته باشي». الاشارات و التنبيهات،ج3، نمط10، ص418، ابن سينا.
با نظر به مجموع دلائل عقلي و شهود قلبي و منابع ديني، بديهي است كه وحشت و هراس در اين دنيا و موقع گذر از پل زندگي به ما بعد زندگي و خوابيدن در زير انبوه خاكها براي كساني است كه در اين دنيا با نفس كثيف و آلوده به گناهان زندگي كرده و بدون پشيماني و توبه از اين جهان رخت بربسته و راهي زير خاك تيره گشته‎اند.

---

ترجمه و تفسير نهج‎البلاغه ج 26
آية الله محمدتقي جعفري