کد مطلب:129476 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118
بیضه
به كسر باء، آبی است میان واقصه به سوی عذیب متصل به حزن متعلق به بنی یربوع. (معجم البلدان، ج 1، ص 532).
طبری به نقل از ابن ابی العیزار گوید:حسین (ع) برای یاران خود و حر در بیضه سخنرانی كرد و پس از حمد و ثنای خداوند گفت: هان ای مردم، رسول خدا (ص) فرمود:
هر كس فرمانروایی ستمگر را ببیند كه حرام های خدا را حلال می شمرد، پیمان خدا را می شكند، با سنت رسول خدا (ص) مخالفت می ورزد و در میان بندگان خدا با گناه و تجاوز رفتار می كند و او با كردار و گفتار خود او را دگرگون نسازد، بر خدا است كه او را در جایگاه آن ستمگر درآورد.
بدانید كه اینان فرمانبردار شیطان گشته اند و اطاعت خدای رحمان را ترك گفته اند. فساد را آشكار ساخته، حدود را تعطیل كرده اند. بیت المال را به خود اختصاص داده اند. حرام خداوند را حلال و حلال او را حرام ساخته اند و من از دیگران برای شوریدن بر اینان سزاوارترم. نامه هاتان به من رسیده است. فرستادگان شما آمدند و گفتند شما بیعت كرده اید كه مرا وانگذارید و ترك نگویید. اگر بر بیعت خود بمانید، رشد و كمال یافته اید. من حسین بن علی هستم. من پسر فاطمه، دختر رسول خدا (ص) هستم. من خود با شمایم و خاندانم با خاندان شما است. من الگوی شما هستم. اگر چنین نكردید و پیمان خویش را شكستید و بیعت مرا از گردن برداشتید، به جانم سوگند، این رفتار از شما ناشناخته (و بعید) نیست. شما این كار را با پدرم، برادرم و پسر عمویم مسلم كردید. فریب خورده كسی است كه فریب شما را بخورد! شما بهره ی خود را نشناختید و سهم خود را تباه ساختید. هر كس پیمان بشكند، همانا به زیان خویش شكسته است و خداوند نیز مرا از شما بی نیاز خواهد ساخت. والسلام. [1] .
طبری به نقل از ابن ابی العیزار گوید:حسین (ع) برای یاران خود و حر در بیضه سخنرانی كرد و پس از حمد و ثنای خداوند گفت: هان ای مردم، رسول خدا (ص) فرمود:
هر كس فرمانروایی ستمگر را ببیند كه حرام های خدا را حلال می شمرد، پیمان خدا را می شكند، با سنت رسول خدا (ص) مخالفت می ورزد و در میان بندگان خدا با گناه و تجاوز رفتار می كند و او با كردار و گفتار خود او را دگرگون نسازد، بر خدا است كه او را در جایگاه آن ستمگر درآورد.
بدانید كه اینان فرمانبردار شیطان گشته اند و اطاعت خدای رحمان را ترك گفته اند. فساد را آشكار ساخته، حدود را تعطیل كرده اند. بیت المال را به خود اختصاص داده اند. حرام خداوند را حلال و حلال او را حرام ساخته اند و من از دیگران برای شوریدن بر اینان سزاوارترم. نامه هاتان به من رسیده است. فرستادگان شما آمدند و گفتند شما بیعت كرده اید كه مرا وانگذارید و ترك نگویید. اگر بر بیعت خود بمانید، رشد و كمال یافته اید. من حسین بن علی هستم. من پسر فاطمه، دختر رسول خدا (ص) هستم. من خود با شمایم و خاندانم با خاندان شما است. من الگوی شما هستم. اگر چنین نكردید و پیمان خویش را شكستید و بیعت مرا از گردن برداشتید، به جانم سوگند، این رفتار از شما ناشناخته (و بعید) نیست. شما این كار را با پدرم، برادرم و پسر عمویم مسلم كردید. فریب خورده كسی است كه فریب شما را بخورد! شما بهره ی خود را نشناختید و سهم خود را تباه ساختید. هر كس پیمان بشكند، همانا به زیان خویش شكسته است و خداوند نیز مرا از شما بی نیاز خواهد ساخت. والسلام. [1] .
[1] تاريخ الطبري، ج 3، ص 307.