کد مطلب:129792 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154
اشاره
بدون شك صدقه ی واجب بر اهل بیت (ع) و فرزندانشان حرام است. چنانچه در حدیث آمده صدقه چرك مال مردم است و بر محمد (ص) و آل محمد (ص) حرام می باشد. اما در حالی كه درباره ی حرام نبودن صدقه مستحب اختلافی وجود ندارد، معلوم نیست چرا حضرت ام كلثوم یا زینب (س) كودكان را از گرفتن نان و گردو و خرما از مردم منع كردند؟ آیا به این دلیل كه صدقه ی واجب و بر آنها حرام بود؟ یا از باب احتیاط بود و اینكه ممكن
است بخشی از آنها صدقه ی واجب باشد؟ یا اینكه به دلیلی خاص، حمل بر كراهت یا حرمت می شود؟
شیخ انصاری در كتاب زكات می نویسد: در عدم تحریم صدقه ی مستحبی اختلافی نیست و اخبار فراوانی در این باره رسیده است. جز اینكه طبق برخی از اخبار امام (ع) از آب مسجد به دلیل صدقه بودنش نهی فرموده است. نیز مشهور است كه حضرت زینب یا ام كلثوم (ع) اسیران را از گرفتن صدقه های اهل كوفه به دلیل اینكه صدقه هستند منع كردند. همچنین همانطور كه در شرح المفتاح احتمال داده شده است، در صورتی كه پرداخت صدقه به منظور رسوایی باشد، می توان آن را بر حرمت یا كراهت حمل كرد.»
در همین راستا می توان گفت كه احتمال دارد كه هدف آن حضرت (س) از نپذیرفتن عطایای مردم كوفه و منع اسیران از گرفتن آنها - با فرض كراهت - این بود كه به مردم بفهماند كه اعضای این كاروان مردمانی عادی نیستند، بلكه خاندان پیامبرند كه خداوند دوستی و پیروی از آنها را واجب ساخته و یزید بن معاویه و ابن زیاد با ارتكاب این جنایت در حق خاندان پیامبر (ص)، از فرمانش سرپیچی كرده اند. تا بدین وسیله بزرگی جنایت و عمق فاجعه ای كه كوفیان برای رضایت خاطر یزید و ابن زیاد مرتكب شده اند روشن گردد.
است بخشی از آنها صدقه ی واجب باشد؟ یا اینكه به دلیلی خاص، حمل بر كراهت یا حرمت می شود؟
شیخ انصاری در كتاب زكات می نویسد: در عدم تحریم صدقه ی مستحبی اختلافی نیست و اخبار فراوانی در این باره رسیده است. جز اینكه طبق برخی از اخبار امام (ع) از آب مسجد به دلیل صدقه بودنش نهی فرموده است. نیز مشهور است كه حضرت زینب یا ام كلثوم (ع) اسیران را از گرفتن صدقه های اهل كوفه به دلیل اینكه صدقه هستند منع كردند. همچنین همانطور كه در شرح المفتاح احتمال داده شده است، در صورتی كه پرداخت صدقه به منظور رسوایی باشد، می توان آن را بر حرمت یا كراهت حمل كرد.»
در همین راستا می توان گفت كه احتمال دارد كه هدف آن حضرت (س) از نپذیرفتن عطایای مردم كوفه و منع اسیران از گرفتن آنها - با فرض كراهت - این بود كه به مردم بفهماند كه اعضای این كاروان مردمانی عادی نیستند، بلكه خاندان پیامبرند كه خداوند دوستی و پیروی از آنها را واجب ساخته و یزید بن معاویه و ابن زیاد با ارتكاب این جنایت در حق خاندان پیامبر (ص)، از فرمانش سرپیچی كرده اند. تا بدین وسیله بزرگی جنایت و عمق فاجعه ای كه كوفیان برای رضایت خاطر یزید و ابن زیاد مرتكب شده اند روشن گردد.