کد مطلب:141578 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:237
ثعلبیه
امام علیه السلام روز سه شنبه، بیست و دوم ذی حجة الحرام به این محل رسیدند. شخصی به نام «ثعلبه» از قبیله «بنی اسد» اینجا چشمه ای را حفر كرده بود كه پس از آن، كاروانیان راه كوفه به مكه در كنار این چشمه اقامت می كردند. در مراصد آمده كه در اینجا قریه ای بوده كه خراب شده ولی شناخته شده است. [1] در این محل شخصی خدمت امام رسیده و از تفسیر آیه «(یوم ندعوا كل اناس بامامهم)؛ [2] روزی كه هر گروهی را به امامش فرامی خوانیم» پرسیدند. امام فرمود: به امامی كه (دیگران را) به هدایت می خواند، گروهی پاسخ می دهند، و به امام و رهبری كه (مردم را) به گمراهی دعوت می كند، نیز عده ای پاسخ می گویند، آنها در بهشت اند و اینها در آتش؛ به همین سبب خداوند فرمود: «(فریق فی الجنة و فریق فی السعیر)؛ [3] گروهی در بهشت و گروهی در دوزخ اند». [4] .
[1] مراصد الاطلاع، ج 2، ص 664.
[2] اسراء، آيه 71.
[3] شوري، آيه 7.
[4] امالي الصدوق، ص 93؛ قمقام زخار و صمصام بتار، ج 1، ص 362؛ الامام الحسين و اصحابه، ج 1، ص 166.