کد مطلب:141591 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:190
نینوی
مسیر حركت تغییر می كند و امام پیوسته قافله را به سمت چپ سوق می دهند. كاروان در نهایت به «نینوی» می رسد. هنگام فرود به این قریه روز چهارشنبه اول ماه محرم الحرام بوده است. البته ماه ذی حجة بنابر آن چه تصریح شده است ناقص بوده است. [1] در این مكان ناگاه «مالك بن بشیر» فرستاده «ابن زیاد» فرامی رسد؛ نامه ای را به «حر» تحویل می دهد و به حر و یاران او سلام می دهد ولی به امام حسین علیه السلام و اصحابش سلام نمی كند. [2] متن نامه چنین است:
«هنگامی كه نامه ام را خواندی، حسین را در مكانی سكنی ده كه آنجا نه آب باشد، نه
آبادی و نه پناهی.» [3] حر نامه را مطالعه می كند و به امام حسین علیه السلام تحویل می دهد. آن حضرت نامه را مطالعه می كند و از او می خواهد كه آنها را واگذارد تا در آن قریه فرود آیند.
ابن مخنف گوید منظور از قریه «نینوا»، «غاضریات» یا «شفیه» است. [4] حر گفت: «من نمی توانم این مرد خود جاسوس ابن زیاد است». [5] .
«هنگامی كه نامه ام را خواندی، حسین را در مكانی سكنی ده كه آنجا نه آب باشد، نه
آبادی و نه پناهی.» [3] حر نامه را مطالعه می كند و به امام حسین علیه السلام تحویل می دهد. آن حضرت نامه را مطالعه می كند و از او می خواهد كه آنها را واگذارد تا در آن قریه فرود آیند.
ابن مخنف گوید منظور از قریه «نینوا»، «غاضریات» یا «شفیه» است. [4] حر گفت: «من نمی توانم این مرد خود جاسوس ابن زیاد است». [5] .
[1] الامام الحسين و اصحابه، ج 1، ص 191.
[2] «فلما انتهي اليهم سلم علي الحر بن يزيد و اصحابه و لم يسلم علي الحسين عليه السلام و اصحابه».
[3] «اما بعد، و يقدم عليك رسولي، فلاتنزله الا بالعمراء في غير حصن و علي غير ماء، و قد امرت رسولي ان يلزمك و لا يفارقك حتي يأتيني بانفاذك أمري و السلام، تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 408.
[4] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 408.
[5] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 408؛ الارشاد، ج 2، ص 83.