کد مطلب:1545 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:297
غنیمت
1837- اگـر مسلمانان به امر امام علیه السلام با كفار جنگ كنند و چیزهایی در جنگ به دست آورند , به آنـها غنیمت گفته می شود , و مخارجی را كه برای غنیمت كرده اند , مانند مخارج نگهداری و حمل و نقل آن و نـیز مقداری را كه امام علیه السلام صلاح میداند به مصرفی برساند , و چیزهایی كه مخصوص به امام اسـت بـایـد از غـنیمت كنار بگذارند , و خمس بقیه آن را بدهند , و در ثبوت خمس بر غنیمت فرقی میان منقول و غیر منقول نیست بلی زمینهایی كه از انفال هستند , مال عموم مسلمین می باشند , هر چند جنگ به اذن امام علیه السلام نباشد.
1838- اگر مسلمانان بدون اجازه امام علیه السلام با كفار جنگ كنند و از آنها غنیمت بگیرند , تمام آنچه غنیمت گرفته اند مال امام علیه السلام است و جنگجویان در آن حقی ندارند.
1839- آنچه در دست كفار است چنانچه مالكش محترم المال باشد , یعنی مسلمان یا كافر ذمی باشد.
احكام غنیمت بر او جاری نیست .
1840- دزدی و مـانند آن از كافر حربی چنانچه خیانت و نقض امان محسوب شود حرام است , و چیزی كه از این راهها از آنان گرفته می شود , باید بنابر احتیاط برگردانده شود.
1841- مـشـهور آن است كه مؤمن می تواند مال ناصبی را برای خود گرفته و خمسش را بپردازد ولی این حكم خالی از اشكال نیست .
1838- اگر مسلمانان بدون اجازه امام علیه السلام با كفار جنگ كنند و از آنها غنیمت بگیرند , تمام آنچه غنیمت گرفته اند مال امام علیه السلام است و جنگجویان در آن حقی ندارند.
1839- آنچه در دست كفار است چنانچه مالكش محترم المال باشد , یعنی مسلمان یا كافر ذمی باشد.
احكام غنیمت بر او جاری نیست .
1840- دزدی و مـانند آن از كافر حربی چنانچه خیانت و نقض امان محسوب شود حرام است , و چیزی كه از این راهها از آنان گرفته می شود , باید بنابر احتیاط برگردانده شود.
1841- مـشـهور آن است كه مؤمن می تواند مال ناصبی را برای خود گرفته و خمسش را بپردازد ولی این حكم خالی از اشكال نیست .