کد مطلب:162470 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138

مولوی
جلال الدین محمد فرزند سلطان العلما محمد بن حسین خطیبی معروف به بهاءالدین، به سال 604 ه.ق. در بلخ به دنیا آمد. پدر وی از علماء و صوفیان بزرگ زمان خود بود كه به سبب رنجش از سلطان محمد خوارزمشاه از بلخ به قونیه رفت. جلال الدین در ابتدا در قونیه و سپس در حلب و دمشق به تحصیل پرداخت و در قونیه به تدریس و وعظ مشغول گشت. در سال 642 ه.ق. با شمس تبریزی ملاقات كرد.این ملاقات سبب انقلابی روحانی در مولانا شد كه نتیجه ی آن مسند تدریس و فتوی را ترك گفت. مولانا به سال 672 ه.ق. در قونیه وفات یافت. آثار به جای مانده از او عبارتند از: 1. مثنوی در 6 جلد و شامل 26 هزار بیت. 2. دیوان معروف به دیوان كبیر مشتمل بر 50000 بیت. 3. رباعیات. 4. مكتوبات. 5. فیه ما فیه 6. مجالس سبعه [1] .



كجایید ای شهیدان خدایی؟

بلاجویان دشت كربلایی



كجایید ای سبك روحان عاشق؟

پرنده تر ز مرغان هوایی



كجایید از شهان آسمانی؟

بدانسته فلك را در گشایی



كجایید از زجان و جا رهیده؟

كسی مر عقل را گوید كجایی؟



كجایید از در زندان شكسته

بداده وامداران را رهایی



كجایید از در مخزن گشاده؟

كجایید ای نوای بی نوایی؟



دران بحرید كاین عالم كف اوست

زمانی بیش دارید آشنایی [2] .





[1] خلاصه از فرهنگ معين.

[2] انتخاب از ديوان كبير.