کد مطلب:172944
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:222
تقلید
عوام چاره ای جز پیروی ندارند. اما پیروی عوام بد جاهلانه است؛ نه
از عقل دستور می گیرند و نه از كسانی تبعیت می كنند كه صاحبان عقل و شعورند. پیشوای آنان سنت های ملی، قومی و آبا و اجدادی است. فهم و عقل خویش را به كناری می نهند و خواستشان رسیدن به آرزوهای نفسانی است. از این رو وقتی در قیامت آنان را فوج فوج به دوزخ می برند، نگهبانان دوزخ از آنان می پرسند:
لم یأتكم نذیر؛
آیا هشدار دهنده ای برای شما نیامد؟
و آنان تصدیق می كنند كه هشدار دهنده ای آمد، ولی با تكذیب ما رو به رو شد و ما منكر رسالت شدیم و در آخر اعتراف می كنند:
لو كنا نسمع أو نعقل ما كنا فی أصحاب السعیر [1] .
اگر گوش شنوا داشتیم یا اندیشه می كردیم، در میان دوزخیان نبودیم.
عوام پیرو، پیروی از سنت آبا و اجدادی را مایه ی پیوند اجتماعی و قوام قومیت می دانند و نفی آن را زشت می شمارند. آنها فقط به جهت پیروی از سنت قومی است كه بر گمراهی پافشاری می كنند.
[1] ملك (67) آيه ي 10.