کد مطلب:173000 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:187

لجاجت
لجاجت مانع پذیرش حق می شود. برای انسان لجوج و یك دنده محور «من» است نه خدا. آنها به جای خدا محوری به دنبال خود محوری هستند. اگر حق را مانند آفتاب، آشكارا ببینند، سر تسلیم در برابر آن فرود نمی آورند. قرآن كریم درباره ی انسان های لجوج و مخالفان حضرت موسی علیه السلام می فرماید:

فلما جاءتهم ایاتنا مبصرة قالوا هذا سحر مبین؛

و هنگامی كه آیات روشنی بخش ما به سراغ آنها آمد، گفتند این سحری آشكار است.

و جحدوا بها و استیقنتها انفسهم ظلما و علوا فانظر كیف كان عاقبة المفسدین [1] .

و آنها آیات روشن الهی را از روی ظلم و سركشی انكار كردند، در حالی كه به آن یقین داشتند، پس بنگر عاقبت مفسدان چگونه بود.

انسان لجوج با آن كه میداند رأیش خلاف حق است، هم چنان بر آن پای می فشارد. كانون وجودی انسان لجوج آكنده از خود پرستی، و رأی و نظرش بی ارزش است؛ چرا كه در گزینش رأی، تنها به منافع شخصی خود اهمیت می دهد، این خودخواهی ها و لجاجت هاست كه زمینه ساز جنگ ها و اختلافات در جامعه اسلامی می شود.


[1] نمل (27) آيات 14 - 13.