کد مطلب:173029 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:183

شهامت
بی تردید، شهامت خصلتی پسندیده است. این كمال انسانی برخاسته از اعتماد به نفس و نترسی و نتیجه ی ایمان به درستی راه و هدف است. در كلمات و اشعار و خطبه های امام حسین و یارانش به خوبی این صفت پسندیده را در حد بالا می بینیم، امام علیه السلام به سپاه كوفه می فرماید:

والله لا أعطیكم بیدی اعطاء الذلیل و لا أفر فرار العبید؛ [1] .

سوگند به خدا، همانند ذلیلان دستم را به شما نمی دهم و همانند بردگان از صحنه نبرد فرار نمی كنم.

قاسم بن الحسن در پاسخ امام علیه السلام كه فرمود:

یا بنی كیف الموت عندك؟!

ای فرزند، مرگ نزد تو چگونه است؟

گفت:

یا عم أحلی من العسل؛

ای عمو، شیرین تر از عسل است.

نمونه های شهامت و دلیر مردی در این قیام شكوهمند فراوان است؛ چرا كه آن دلیر مردان در شهامت و شجاعت برگزیدگان عصر خویش بودند و عملكرد آنها برای بشر همواره تعیین كننده و سرنوشت ساز خواهد بود.



[1] الامام الحسين عليه السلام و أصحابه، ص 177.