کد مطلب:173029
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:183
شهامت
بی تردید، شهامت خصلتی پسندیده است. این كمال انسانی برخاسته از اعتماد به نفس و نترسی و نتیجه ی ایمان به درستی راه و هدف است. در كلمات و اشعار و خطبه های امام حسین و یارانش به خوبی این صفت پسندیده را در حد بالا می بینیم، امام علیه السلام به سپاه كوفه می فرماید:
والله لا أعطیكم بیدی اعطاء الذلیل و لا أفر فرار العبید؛ [1] .
سوگند به خدا، همانند ذلیلان دستم را به شما نمی دهم و همانند بردگان از صحنه نبرد فرار نمی كنم.
قاسم بن الحسن در پاسخ امام علیه السلام كه فرمود:
یا بنی كیف الموت عندك؟!
ای فرزند، مرگ نزد تو چگونه است؟
گفت:
یا عم أحلی من العسل؛
ای عمو، شیرین تر از عسل است.
نمونه های شهامت و دلیر مردی در این قیام شكوهمند فراوان است؛ چرا كه آن دلیر مردان در شهامت و شجاعت برگزیدگان عصر خویش بودند و عملكرد آنها برای بشر همواره تعیین كننده و سرنوشت ساز خواهد بود.
[1] الامام الحسين عليه السلام و أصحابه، ص 177.