کد مطلب:180997 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:307
پیشگفتار
اهل بیت علیهم السلام نشانه ی درخشان و عظمت جاودانه، و محبوب تمام قلب هایی هستند كه عشق رسول خدا صلی الله علیه و آله در آن می تپد. و به او ایمان آورده و در راه او گام برمی دارند. مسلمانان این نام پر آوازه را در طول تاریخ و در آسمان پر ستاره قرآن شناخته اند.
آن زمانی كه وحی، نام مقدس قرآن را بر زبان آورد، و این گوهر همیشگی و جاودان را در زندگی انسان ها قرار داد:
«انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا». [1] .
(خدا چنین می خواهد كه رجس را از شما خانواده ی نبوت ببرد و شما را از هر عیب پاك و منزه گرداند.) با نزول این آیه ی كریمه راه، روش، جهت و محور كلی اسلام تعیین گردید.
قرآن با پیشگام قرار دادن همیشگی آن تمام توجه و انظار را به آن معطوف ساخته و شأن و منزلت اهل بیت را در میان امت مسلمان نمایانگر ساخته است. این واقعه ی عظیم معنی و مفهوم ویژه ای به زندگی امت مسلمان داده است كه بدین وسیله توانسته اند تاریخ و تمدن شان را بر مبنای آن بسازند. همه ی پژوهشگران و محققانی كه در راه علوم و معارف اسلامی، و در میدان زندگی سیاسی این امت، بحث و جستجو می كنند، و این مسئله را به خوبی می دانند.
بعد از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و با توجه به عرف و منطق اسلامی، این آیات مركز ثلقی برای حركت و جنبش تاریخ گردید. آن زمانی كه خداوند این صفات شایسته را كه همانا معصومیت از گناه و ظلم نكردن است، از آن اهل بیت قرار داد.
زیرا كه قرآن بازگو كننده ی بالاترین درجات و فضیلت رهبری و امامت آنها است كه این رهبری با مقتضیات كلی زندگی نیز سازگار بود:
[ صفحه 7]
«ان اكرمكم عند الله أتقاكم...» [2] .
همانا با تقواترین شما، بزرگوارترین شمایند در نزد خدا.
بعد از این كه، این گونه به آنها فرمود:
«انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا» [3] .
خدا چنین می خواهد كه رجس را از شما، ببرد و شما را از هر عیبی پاك و منزه گرداند.
كسی كه قرآن كریم و سنت نبوی را بخواند، شأن و منزلت بلند و رفیع و ویژه اهل بیت را خواهد یافت.
هم چنین، همه ی امامان و دانشمندان، مفسرین، روایت گران، و صاحبان سیره و مورخین و فقیهان و عبادت كنندگان، این امت مسلمان، كه در هر مذهبی و آیینی باشند، شأن و منزلت بیت رسول صلی الله علیه و آله را می دانند.
كتاب های حدیث و سیره و تفاسیر، و هم چنین كتب ادب و شعر كه توسط مسلمانانی با مذاهب و عقاید مختلف نوشته اند، جایگاه بلند و ارزشمند «اهل بیت را نمایانگر ساخته است، و با بیان شكوه و عظمت این شجره ی مباركه به ارزیابی میزان ایمان و عشق مؤمن كه به رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیتش دارد، و سبقت گرفتن آنان از یكدیگر در شناختن آن ها و هر چه عمیق تر كردن عشق اهل بیت در قلب و اندیشه و ابراز درد و تأثر بر كسانی كه با اهل بیت رسول صلی الله علیه و آله دشمنی ورزیدند، و مصائب و بلاها بر سر آنان آوردند، می پردازند.
اهل بیت همانند ستاره ای درخشان و منحصر به فرد هستند، چه در علم و تقوی و
[ صفحه 8]
و شرف و اخلاق و پایداری در دفاع از حق، و چه در دفاع از اسلام به وسیله ی علم یا به وسیله شمشیر و ایستادگی در مقابل ظلم و سركشی نظیر و همانند ندارد. در نتیجه، مسلمانان متفق القول شدند در این كه كسی نمی تواند این شأن و منزلت رفیع را دارا باشد، مگر اهل بیت علیهم السلام. و این صفت، دور بودن از آلودگی ها و دشمنی ها، مختص كسی نیست، مگر آنها (اهل بیت):
«قل لا أسالكم علیه اجرا الا المودة فی القربی و من یقترف حسنة نزد له فیها حسنا». [4] .
ای رسول ما، به امت بگو من از شما اجر رسالت جز این نخواهم كه مودت و محبت مرا در حق خویشاوندان منظور دارید و هر كه كار نیكو انجام دهد ما بر نیكوئیش بیفزاییم. و درود فرستادن بر آن ها را در نمازهای پنج گانه ی یومیه واجب قرار داده است، با نزدیك كردن نامشان با نام پیامبر صلی الله علیه و آله:
«ان الله و ملائكته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما» [5] .
خدا و فرشتگانش بر روان پاك این پیامبر صلوات و درود می فرستند. شما هم، ای اهل ایمان، بر او صلوات و درود بفرستید و با تعظیم و اجلال بر او سلام گویید.
رسول خدا صلی الله علیه و آله چگونگی صلوات فرستادن بر خود و اهل بیت را به امتش این گونه آموزش داد، آن زمانی كه از او پرسیدند: ای رسول خدا، چگونه بر تو درود بفرستیم، فرمودند:
«قولوا اللهم صل علی محمد و آل محمد كما صلیت علی ابراهیم و آل ابراهیم
[ صفحه 9]
انك حمید مجید».
بگویید: خداوندا! بر محمد و آل محمد درود بفرست همان گونه كه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، به درستی كه تو بی نیاز و جاودانی.
در میان امت من تنها اهل بیت هستند كه دارای این صفات و برتری ها می باشند. در این جا، شكوه و بزرگی و مقام رفیع آن ها برای همه ی ما آشكار می شود، با پیشگام قرار دادن آن ها و در مسیر آن ها گام نهادن و وجوب عشق ورزیدن به آن ها (اهل بیت).
قرآن با این هدف بر اهل بیت علیهم السلام تكیه می كند و مقام و منزلت آنها را نمایان می سازد، تا بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله، به عشق آنها تمسك جوییم و دنباله رو آنها باشیم.
قرآن به منظور شناساندند هدف های عقیدتی ارشادی كه هر مسلمانی را به تفكر وامی دارد این گونه از اهل بیت تعریف می كند.
و شناختن این پیشگامان ارشاد كه خداوند این صفت را با، امام و پیشوا قرار دادن آن ها، به اهل بیت داده - بعد از این كه خداوند، رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام را معرفی كرد - برای ما لازم است.
پس از این، با قرآن و سنت مطهره و ائمه ی مسلمین و دانشمندان و ادیبان این شجره ی مباركه و ذریه ی طاهره و پیشگامان جاویدان آشنا خواهیم شد.
آن زمانی كه وحی، نام مقدس قرآن را بر زبان آورد، و این گوهر همیشگی و جاودان را در زندگی انسان ها قرار داد:
«انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا». [1] .
(خدا چنین می خواهد كه رجس را از شما خانواده ی نبوت ببرد و شما را از هر عیب پاك و منزه گرداند.) با نزول این آیه ی كریمه راه، روش، جهت و محور كلی اسلام تعیین گردید.
قرآن با پیشگام قرار دادن همیشگی آن تمام توجه و انظار را به آن معطوف ساخته و شأن و منزلت اهل بیت را در میان امت مسلمان نمایانگر ساخته است. این واقعه ی عظیم معنی و مفهوم ویژه ای به زندگی امت مسلمان داده است كه بدین وسیله توانسته اند تاریخ و تمدن شان را بر مبنای آن بسازند. همه ی پژوهشگران و محققانی كه در راه علوم و معارف اسلامی، و در میدان زندگی سیاسی این امت، بحث و جستجو می كنند، و این مسئله را به خوبی می دانند.
بعد از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله و با توجه به عرف و منطق اسلامی، این آیات مركز ثلقی برای حركت و جنبش تاریخ گردید. آن زمانی كه خداوند این صفات شایسته را كه همانا معصومیت از گناه و ظلم نكردن است، از آن اهل بیت قرار داد.
زیرا كه قرآن بازگو كننده ی بالاترین درجات و فضیلت رهبری و امامت آنها است كه این رهبری با مقتضیات كلی زندگی نیز سازگار بود:
[ صفحه 7]
«ان اكرمكم عند الله أتقاكم...» [2] .
همانا با تقواترین شما، بزرگوارترین شمایند در نزد خدا.
بعد از این كه، این گونه به آنها فرمود:
«انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا» [3] .
خدا چنین می خواهد كه رجس را از شما، ببرد و شما را از هر عیبی پاك و منزه گرداند.
كسی كه قرآن كریم و سنت نبوی را بخواند، شأن و منزلت بلند و رفیع و ویژه اهل بیت را خواهد یافت.
هم چنین، همه ی امامان و دانشمندان، مفسرین، روایت گران، و صاحبان سیره و مورخین و فقیهان و عبادت كنندگان، این امت مسلمان، كه در هر مذهبی و آیینی باشند، شأن و منزلت بیت رسول صلی الله علیه و آله را می دانند.
كتاب های حدیث و سیره و تفاسیر، و هم چنین كتب ادب و شعر كه توسط مسلمانانی با مذاهب و عقاید مختلف نوشته اند، جایگاه بلند و ارزشمند «اهل بیت را نمایانگر ساخته است، و با بیان شكوه و عظمت این شجره ی مباركه به ارزیابی میزان ایمان و عشق مؤمن كه به رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیتش دارد، و سبقت گرفتن آنان از یكدیگر در شناختن آن ها و هر چه عمیق تر كردن عشق اهل بیت در قلب و اندیشه و ابراز درد و تأثر بر كسانی كه با اهل بیت رسول صلی الله علیه و آله دشمنی ورزیدند، و مصائب و بلاها بر سر آنان آوردند، می پردازند.
اهل بیت همانند ستاره ای درخشان و منحصر به فرد هستند، چه در علم و تقوی و
[ صفحه 8]
و شرف و اخلاق و پایداری در دفاع از حق، و چه در دفاع از اسلام به وسیله ی علم یا به وسیله شمشیر و ایستادگی در مقابل ظلم و سركشی نظیر و همانند ندارد. در نتیجه، مسلمانان متفق القول شدند در این كه كسی نمی تواند این شأن و منزلت رفیع را دارا باشد، مگر اهل بیت علیهم السلام. و این صفت، دور بودن از آلودگی ها و دشمنی ها، مختص كسی نیست، مگر آنها (اهل بیت):
«قل لا أسالكم علیه اجرا الا المودة فی القربی و من یقترف حسنة نزد له فیها حسنا». [4] .
ای رسول ما، به امت بگو من از شما اجر رسالت جز این نخواهم كه مودت و محبت مرا در حق خویشاوندان منظور دارید و هر كه كار نیكو انجام دهد ما بر نیكوئیش بیفزاییم. و درود فرستادن بر آن ها را در نمازهای پنج گانه ی یومیه واجب قرار داده است، با نزدیك كردن نامشان با نام پیامبر صلی الله علیه و آله:
«ان الله و ملائكته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما» [5] .
خدا و فرشتگانش بر روان پاك این پیامبر صلوات و درود می فرستند. شما هم، ای اهل ایمان، بر او صلوات و درود بفرستید و با تعظیم و اجلال بر او سلام گویید.
رسول خدا صلی الله علیه و آله چگونگی صلوات فرستادن بر خود و اهل بیت را به امتش این گونه آموزش داد، آن زمانی كه از او پرسیدند: ای رسول خدا، چگونه بر تو درود بفرستیم، فرمودند:
«قولوا اللهم صل علی محمد و آل محمد كما صلیت علی ابراهیم و آل ابراهیم
[ صفحه 9]
انك حمید مجید».
بگویید: خداوندا! بر محمد و آل محمد درود بفرست همان گونه كه بر ابراهیم و آل ابراهیم درود فرستادی، به درستی كه تو بی نیاز و جاودانی.
در میان امت من تنها اهل بیت هستند كه دارای این صفات و برتری ها می باشند. در این جا، شكوه و بزرگی و مقام رفیع آن ها برای همه ی ما آشكار می شود، با پیشگام قرار دادن آن ها و در مسیر آن ها گام نهادن و وجوب عشق ورزیدن به آن ها (اهل بیت).
قرآن با این هدف بر اهل بیت علیهم السلام تكیه می كند و مقام و منزلت آنها را نمایان می سازد، تا بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله، به عشق آنها تمسك جوییم و دنباله رو آنها باشیم.
قرآن به منظور شناساندند هدف های عقیدتی ارشادی كه هر مسلمانی را به تفكر وامی دارد این گونه از اهل بیت تعریف می كند.
و شناختن این پیشگامان ارشاد كه خداوند این صفت را با، امام و پیشوا قرار دادن آن ها، به اهل بیت داده - بعد از این كه خداوند، رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام را معرفی كرد - برای ما لازم است.
پس از این، با قرآن و سنت مطهره و ائمه ی مسلمین و دانشمندان و ادیبان این شجره ی مباركه و ذریه ی طاهره و پیشگامان جاویدان آشنا خواهیم شد.
[1] سوره احزاب - آيه 23.
[2] سوره حجرات - آيه 13.
[3] سوره احزاب - آيه 33.
[4] سوره شوري / آيه 23.
[5] سوره احزاب / آيه 56.