کد مطلب:182333 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:181

عبادت
عبدالملك، پنجمین خلیفه اموی به امام سجاد علیه السلام عرض كرد: «چرا آن همه در عبادت زحمت می كشی؟ تو پاره ی تن پیامبر صلی الله علیه و آله و بسیار به آن حضرت نزدیك هستی و دارای كمالات عظیم می باشید و در این جهت نظیر نداری؟!»

امام سجاد علیه السلام فرمود: آنچه گفتی از توفیقات و عنایات الهی است كه به من عطا فرموده است.

«فاین شكره علی ما انعم؟»

پس شكر و سپاس در برابر نعمتهایی كه خداوند عطا فرموده است كجا رفت؟

سپس عبادت رسول خدا صلی الله علیه و آله را توصیف نمود كه آن حضرت در برابر معترضین می فرمود: «آیا بنده سپاسگزار نباشم.» آنگاه امام سجاد علیه السلام



[ صفحه 30]



فرمود:

«والله لو تقطعت اعضایی، و سالت مقلتای علی صدری لن اقوم لله جل جلاله بشكر عشر العشیر من نعمة واحدة من جمیع نعمه التی لا یحصیها العادون...»

سوگند به خدا، اگر بر اثر عبادت، اعضایم بریده گردند و چشمهایم از كاسه بیرون آیند و روی سینه ام بیفتند، نمی توانم شكر یك دهم یك نعمت از میان همه نعمتهایش را كه شماره كنندگان قادر به شمارش آنها نیستند، ادا كنم. [1] .


[1] بحارالانوار، ج 46، ص 57.