کد مطلب:189447 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:292
شمایل
نام شریفش محمد، كنیه اش ابوجعفر و لقبش باقر بود. [1] از آن روی باقر نامیده شد، كه شكافنده علم، پرچمدار دانش و آشكار كننده گنجهای نهان علوم و معارف بود. [2] .
آن گرامی به پیامبر شباهت بسیار داشت، [3] مردی بود، گندم گون [4] ، میانه بالا [5] و میان باریك [6] قوی هیكل [7] و سنگین وزن، [8] صورتی گرد داشت [9] و ریشی سیاه [10] ، پوستش نرم و لطیف بود [11] و صدایش نیكو، [12] تابنده روی، [13] پیوسته ابروی [14] و پیچیده موی [15] بود. چشمانی بزرگ، [16] بینی كشیده، [17] و دندانهایی درشت داشت، [18] به گاه خنده دندانهایش چون درّ می درخشید، [19] قهقه نمی زد. [20] .
و چون خنده اش تمام می شد می فرمود: خدایا بر من خشمگین مشو، [21] رخسارش را خالی زینت بخشیده بود، [22] و بدنش خال قرمزی داشت [23] و سرش به پائین متمایل بود، [24] چون خشمگین می شد، خشمگینانه به آسمان می نگریست، چنانكه بیننده خشم را در چهره اش می دید. [25] .
آن گرامی به پیامبر شباهت بسیار داشت، [3] مردی بود، گندم گون [4] ، میانه بالا [5] و میان باریك [6] قوی هیكل [7] و سنگین وزن، [8] صورتی گرد داشت [9] و ریشی سیاه [10] ، پوستش نرم و لطیف بود [11] و صدایش نیكو، [12] تابنده روی، [13] پیوسته ابروی [14] و پیچیده موی [15] بود. چشمانی بزرگ، [16] بینی كشیده، [17] و دندانهایی درشت داشت، [18] به گاه خنده دندانهایش چون درّ می درخشید، [19] قهقه نمی زد. [20] .
و چون خنده اش تمام می شد می فرمود: خدایا بر من خشمگین مشو، [21] رخسارش را خالی زینت بخشیده بود، [22] و بدنش خال قرمزی داشت [23] و سرش به پائین متمایل بود، [24] چون خشمگین می شد، خشمگینانه به آسمان می نگریست، چنانكه بیننده خشم را در چهره اش می دید. [25] .
[1] أربلي، كشف الغمة 2 / 318، 322، 329.
[2] شرواني، مناقب اهل البيت، ص 61.
[3] شيخ مفيد، الاختصاص، ص 92.
[4] مناقب، 4 / 210.
[5] همان.
[6] الارشاد، 2 / 161.
[7] جنات الخلود، ص 26.
[8] مناقب، 4 / 210.
[9] جنات الخلود، ص 26.
[10] حلية الأولياء، 185 / 3.
[11] كشف الغمة، 2 / 326، 331، 332.
[12] بحار، 46 / 289.
[13] منبع شماره 11.
[14] مناقب، 4 / 204، 195.
[15] حلية الأولياء، 3 / 186.
[16] الأختصاص، ص 62 ـ 63؛ بحار، 46، 225، 226 ـ 227.
[17] طبرسي، احتجاج، ص 324، 326، 328، 327.
[18] بحار، 46 / 297 ـ 298.
[19] ذهبي، سير اعلام النبلاء، 4 / 403.
[20] كشف الغمة، 2 / 319، 329، 360.
[21] حلية الأولياء، 3 / 187.
[22] بحار، 46 / 300.
[23] صفة الصفوة، 2 / 110؛ بحار، 46 / 290.
[24] بحار، 46 / 213.
[25] همان، 46 / 297؛ نك كافي، 2 / 487.