کد مطلب:212968 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:284
نتیجه
با ذكر نمونه ای چند از احادیث امام صادق علیه السلام در باب انواع تقیه و جایگاه آن در زمان آن حضرت، به خوبی آشكار می گردد كه «تقیه» به معنی خودداری و حفظ نفس در مواقع خطر، از شیوه های عقلائی است كه در هر زمان برای بشر مطرح بوده است و در دوران امامت امام صادق علیه السلام شدیدترین حال خود را داشته است و مهم ترین دلیل برای كاربرد آن اصولاً حفظ جان و تثبیت اعتقادات دینی و احكام الهی می باشد. همچنین ذكر گردید كه تشخیص مورد تقیه، به این كه ضرورت و ناچاری باشد، با خود شخص است. [1] .
[1] ر.ك: ميزان الحكمه، محمدي ري شهري، ج 14، (ترجمه فارسي)، باب تقيه؛ مكاسب، شيخ مرتضي انصاري؛ مناقب آل ابي طالب، ابن شهر آشوب، ج 4؛ اصول كافي، كليني، ج 2؛ مباني تكملة المنهاج، موسوي خويي، ج 2؛ جواهرالكلام، محمدحسن نجفي، ج 32 و مباني و جايگاه تقيه در استدلال هاي فقهي، محمد حسين واثقي راد.