کد مطلب:223913 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

زکوة
در زكوة در هر دویست درهم پنج درهم واجب است و زكوة بر مالی شامل می شود كه یكسال قمری از آن گذشته باشد و جایز نیست زكوة را بغیر اهل ولایت و معروفین باسلام داد و آن ده یك از گندم، جو، مویز و خرما می باشد حد نصاب آن «پنج وسق است و هر وسقی شصت صاع است و هر صاعی چهار مد است».

(كه مطابق وزن ایران 288 من تبریز می شود).

و زكوة فطره واجب است بر هر كس از بزرگ و كوچك بنده و آزاد زن یا مرد از آنچه قوت روز است و مقدار آن «تقریبا یكمن تبریز است» و جایز نیست اداء آن مگر باهل ولایت و دوستان اسلام.

و اكثر حیض ده روز است و اقل آن سه روز و مستحاضه باید تحاشی كن و غسل نماید و نماز بخواهد اما حایض نماز را ترك كند و قضا ندارد اما روزه را افطار كند بشرط قضاء «از همین بیان و احكام آن معلوم می شود كه اهمیت روزه بیشتر از نماز است».

صوم و روزه بر هر مكلف واجب است كه بدیدن رؤیت هلال صائم گردد و برؤیت ماه شوال افطار كند.

و جایز نیست نماز تطوع كه بدعت است - و هر بدعت ضلالت و گمراهی است و هر ضال و مضل و گرماه در آتش است.



[ صفحه 329]