کد مطلب:224013
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:123
حمد
حمد بمعنی ستایش است و مخصوص ذات پروردگار است.
حی - یعنی زنده و باقی و برقرار و یكی از نام های الهی است.
حق - نام خدا برابر باطل است و بحق و عدالت خلق حكومت می كند.
حكیم - نام خدا یعنی دانا و حكمت مخزن همه علوم و سر حلقه همه علمهاست و كار حكیم عبث و بیهوده نیست بلكه از روی حكمت و مصلحت با توجه به كلیه شرایط زمان و مكان عمل می كند.
حمید - ستایش شده است و كسی كه مستحق ستایش باشد و یكی از نامهای الهی است.
حجج - جمع حجت است و بمعنی دلایل و براهین است.
حسن صحبت - یعنی منطقی سخن گفتن و شیرین بیان نمودن و سخن گوی جذاب و گزید را گویند و بمعنی خوش رفاقتی و مصاحبت نیكو و بیان پسندیده است.
حسن جوار - یعنی همسایه خوب و كنایه از مصاحبین و مجاورین و رفقای خوب است و حسن جوار بیشتر درباره همسایه و عضو خوب هیئت اجتماعی آورده می شود.
حنث - بمعنی گناه و میل بباطل است - سوگند بناحق - بزهكار.
حبس حق - یعنی كسی كه حق را بشناسد و كتمان كند از اظهار آن یا حقی را حبس كرده بصاحبش ندهد.