کد مطلب:224036 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
زمین
سرزمین مسكونی ما در میان این مجموعه شگفت آور سیاره كوچك و كروی كه از خورشید جدا شده و سرد شده و یا مرور دهور در برآمدگی های آن منبت نباتات و مسكن حیوانات و بالاخره انسان قرار گرفته است.
كره زمین به تمام جهات از لحاظ ابعاد و حجم و كرویت و تركیب عنصری و قرب و بعد از خورشید و استعداد عناصر مایه حیات و زندگی از هر جهت در اعتدال و حد وسط است شاید به همین جهات است كه قرآن مسلمان را امت وسط خوانده و می فرماید: كنتم امتا وسطا
شاید ارج و ارزش انسان در میان حیوانات و موالید دیگر كه اشرف موجودات شناخته شده همین حد وسط و اعتدال عنصری و تركیب ممتزج طبایع غریزی او باشد كه خود را سلطان عالم می داند و قرآن و حدیث هم به همین حقیقت برای انسان های كامل شاهد بیان است كه می فرماید خلقت الاشیاء لا جلك و خلقتك لاجلی.
و در حدیث شریف كساء تصریح فرموده كه فقال الله عزوجل یا ملائكتی و یا سكان سمواتی اتی ما خلقت سماء مبنیة و لا ارضا مدحیة و لا قمرا منیرا و لا شمسا مضیئة و لا فلكا یدور و لا بحرا یجری و لا فلكا یسری الا لمحبة هولاء الخمسة الذینهم تحت الكساء.
جبرئیل پرسید زیر عبا چه كسانی هستند كه آسمانها و زمین و ماه و خورشید و افلاك و ابحار را در سایه دوستی آنها آفریدی خطاب شد آنها انسانهای حقیقی محمد و علی - فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام می باشند كه جز برای رضای خدا و عدالت قدمی بر نمی دارند.
درباره پیدایش زمین و تكامل جمادات نظریه های مختلفی از طرف فلاسفه جهان ابراز شده كه آخرین نظریه مورد قبول از لاپلاس فرانسوی است كه او می گوید:
منظومه شمسی در اصل توده عظیمی از گازهای سوزانی بوده كه با سرعت زیادی پیرامون مركز خود گردش می كردند و بتدریج در اثر تشعشع حرارت رو به نقصان گذاشته و ذرات آن به یكدیگر فشرده شده و هسته مركزی منظومه را پدید آورده است.
هر چه از درجه حرارت آن كاسته شود سرعت حركتش افزایش یافته و بر اثر قوه گریز
[ صفحه 430]
از مركز توده هائی كه از گاز بشكل حلقه از سطح استوای آن جدا گشته و با سرعت فوق العاده ای در فضا بحركت در آمده است و از این حلقه ها نیز حلقه های دیگری منتزع شده و هسته مركزی خورشید را تشكیل داده و حلقه های اولیه سیارات منظومه شمسی و حلقه های ثانوی اقمار را تشكیل داده اند.
زمین نیز از منظومه خورشید مانند سایر سیارات جدا شده پس از میلیونها سال حرارت سطح خود را از دست داده و بصورت كنونی در آمده است.
این ثوابت و سیارات و سحابیها و منظومه های شمسی و كهكشانها همه در فضای بی كرانی كه مكان وسیعی است غیر محدود بصورت مارپیچی در حركت منظمی می گردند.
كره زمین به تمام جهات از لحاظ ابعاد و حجم و كرویت و تركیب عنصری و قرب و بعد از خورشید و استعداد عناصر مایه حیات و زندگی از هر جهت در اعتدال و حد وسط است شاید به همین جهات است كه قرآن مسلمان را امت وسط خوانده و می فرماید: كنتم امتا وسطا
شاید ارج و ارزش انسان در میان حیوانات و موالید دیگر كه اشرف موجودات شناخته شده همین حد وسط و اعتدال عنصری و تركیب ممتزج طبایع غریزی او باشد كه خود را سلطان عالم می داند و قرآن و حدیث هم به همین حقیقت برای انسان های كامل شاهد بیان است كه می فرماید خلقت الاشیاء لا جلك و خلقتك لاجلی.
و در حدیث شریف كساء تصریح فرموده كه فقال الله عزوجل یا ملائكتی و یا سكان سمواتی اتی ما خلقت سماء مبنیة و لا ارضا مدحیة و لا قمرا منیرا و لا شمسا مضیئة و لا فلكا یدور و لا بحرا یجری و لا فلكا یسری الا لمحبة هولاء الخمسة الذینهم تحت الكساء.
جبرئیل پرسید زیر عبا چه كسانی هستند كه آسمانها و زمین و ماه و خورشید و افلاك و ابحار را در سایه دوستی آنها آفریدی خطاب شد آنها انسانهای حقیقی محمد و علی - فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام می باشند كه جز برای رضای خدا و عدالت قدمی بر نمی دارند.
درباره پیدایش زمین و تكامل جمادات نظریه های مختلفی از طرف فلاسفه جهان ابراز شده كه آخرین نظریه مورد قبول از لاپلاس فرانسوی است كه او می گوید:
منظومه شمسی در اصل توده عظیمی از گازهای سوزانی بوده كه با سرعت زیادی پیرامون مركز خود گردش می كردند و بتدریج در اثر تشعشع حرارت رو به نقصان گذاشته و ذرات آن به یكدیگر فشرده شده و هسته مركزی منظومه را پدید آورده است.
هر چه از درجه حرارت آن كاسته شود سرعت حركتش افزایش یافته و بر اثر قوه گریز
[ صفحه 430]
از مركز توده هائی كه از گاز بشكل حلقه از سطح استوای آن جدا گشته و با سرعت فوق العاده ای در فضا بحركت در آمده است و از این حلقه ها نیز حلقه های دیگری منتزع شده و هسته مركزی خورشید را تشكیل داده و حلقه های اولیه سیارات منظومه شمسی و حلقه های ثانوی اقمار را تشكیل داده اند.
زمین نیز از منظومه خورشید مانند سایر سیارات جدا شده پس از میلیونها سال حرارت سطح خود را از دست داده و بصورت كنونی در آمده است.
این ثوابت و سیارات و سحابیها و منظومه های شمسی و كهكشانها همه در فضای بی كرانی كه مكان وسیعی است غیر محدود بصورت مارپیچی در حركت منظمی می گردند.