کد مطلب:224608 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:254
مشهد
در اوایل اسلام شهری به نام «مشهد» وجود نداشت:
در محل فعلی این شهر، دهكده ی گمنامی بود كه آن را«سناباد» می گفتند و جزء اراضی طوس بود.
هارون كه برای رفع اغتشاش و اصلاح اوضاع نواحی خراسان به ایران سفر كرده بود، در اثناء سفر بیمار شده و از دنیا رفت و در قصر «حمید بن قحطبه» كه در این ناحیه قرار داشت به خاك سپرده شد.
پس از شهادت امام رضا قرار شد مدفن آن حضرت را در كنار قبر هارون قرار دهند.
[ صفحه 52]
این قبرها در كنار هم تا حدود سال 500 شكل و وضعی عادی داشت تا آن كه به آن محل، پس از چندی عنوان «مشهد الرضا» داده شد (یعنی محل شهادت رضا یا شهود رضا).
به طوری كه نوشته اند اولین بار یك ضریح نقره ای توسط مردی از اهالی ایران كه زرتشتی بود و هنوز مسلمان نشده بود، برای دور قبر درست شد، زیرا وی در اثر توسل به آن حضرت از بیماری صعب العلاجی كه داشت بهبود یافته بود و به منظور تجلیل و اظهار علاقه به آن حضرت و نیز جلب توجه مردم به آن امام بزرگوار، به چنین اقدامی دست زد. و این در زمان حكومت سلجوقیان بود.
ابن بطوطه در سفرنامه ی خود یادآور شده است كه در 734 هجری از حریم رضوی دیدن كرده است كه «به صورت صندوقی چوبین بود و از صفحاتی از نقره پوشیده شده بود.»
در زمان صفویه كه به جهاتی توجه به این گونه امور زیاد شد، برای اولین بار ضریحی طلاكوب برای آن قبر تهیه و نصب شد.
البته بعد از مدتی آن ضریح و اشیاء قیمتی توسط یكی از «ازبكیان» مورد هجوم و غارت قرار گرفته و از جمله اشیاء غارت شده، تكه الماس منحصر به فردی بود كه نوشته اند بزرگی آن به اندازه یك تخم مرغ بوده.
به هر حال از آن روز به بعد هم مرتبا این قبر مورد توجه علاقمندان بوده است و هدایا و موقوفات بی حسابی
[ صفحه 53]
به عنوان صاحب آن قبر تقدیم شده و می شود كه خود به بحث و تفصیل جداگانه ای نیاز دارد.
اراضی و مزارع و مراتع و مستغلاتی از قدیم تا كنون به عنوان موقوفه ی امام رضا باقی مانده است، بسیار قابل ملاحظه است و چه شایسته است كه از این همه عایدات سرشار، در راه بهتر شناختن آن امام و اهداف عالیه اش نیز بهره ای گرفته شود، گو این كه هنوز كمتر به این نكته توجه شده است و گذشته از یك تاریخ بسیار مختصر كه مكرر هم بازگو می شود، اثر جامع و كاملی درباره ی شخصیت همه جانبه ی امام رضا تهیه و در دسترس قرار گیرد. تا از این موقعیت كم نظیر - حضور سالیانه بیش از چند میلیون زائر كه از اطراف و اكناف جهان می آیند - در راه بهتر شناساندن منطق شیعه و به خصوص زندگی امام رضا و آثار علمی واخلاقی و... آن جناب، اقدام مؤثر و شایسته ای به عمل آید و كار، منحصر به زرق و برق و خاك روبی ضریح و نقاره خانه! و سقاخانه و سرقفلی كفشداری ها و نظائر آنها نباشد!!!
[ صفحه 54]
در محل فعلی این شهر، دهكده ی گمنامی بود كه آن را«سناباد» می گفتند و جزء اراضی طوس بود.
هارون كه برای رفع اغتشاش و اصلاح اوضاع نواحی خراسان به ایران سفر كرده بود، در اثناء سفر بیمار شده و از دنیا رفت و در قصر «حمید بن قحطبه» كه در این ناحیه قرار داشت به خاك سپرده شد.
پس از شهادت امام رضا قرار شد مدفن آن حضرت را در كنار قبر هارون قرار دهند.
[ صفحه 52]
این قبرها در كنار هم تا حدود سال 500 شكل و وضعی عادی داشت تا آن كه به آن محل، پس از چندی عنوان «مشهد الرضا» داده شد (یعنی محل شهادت رضا یا شهود رضا).
به طوری كه نوشته اند اولین بار یك ضریح نقره ای توسط مردی از اهالی ایران كه زرتشتی بود و هنوز مسلمان نشده بود، برای دور قبر درست شد، زیرا وی در اثر توسل به آن حضرت از بیماری صعب العلاجی كه داشت بهبود یافته بود و به منظور تجلیل و اظهار علاقه به آن حضرت و نیز جلب توجه مردم به آن امام بزرگوار، به چنین اقدامی دست زد. و این در زمان حكومت سلجوقیان بود.
ابن بطوطه در سفرنامه ی خود یادآور شده است كه در 734 هجری از حریم رضوی دیدن كرده است كه «به صورت صندوقی چوبین بود و از صفحاتی از نقره پوشیده شده بود.»
در زمان صفویه كه به جهاتی توجه به این گونه امور زیاد شد، برای اولین بار ضریحی طلاكوب برای آن قبر تهیه و نصب شد.
البته بعد از مدتی آن ضریح و اشیاء قیمتی توسط یكی از «ازبكیان» مورد هجوم و غارت قرار گرفته و از جمله اشیاء غارت شده، تكه الماس منحصر به فردی بود كه نوشته اند بزرگی آن به اندازه یك تخم مرغ بوده.
به هر حال از آن روز به بعد هم مرتبا این قبر مورد توجه علاقمندان بوده است و هدایا و موقوفات بی حسابی
[ صفحه 53]
به عنوان صاحب آن قبر تقدیم شده و می شود كه خود به بحث و تفصیل جداگانه ای نیاز دارد.
اراضی و مزارع و مراتع و مستغلاتی از قدیم تا كنون به عنوان موقوفه ی امام رضا باقی مانده است، بسیار قابل ملاحظه است و چه شایسته است كه از این همه عایدات سرشار، در راه بهتر شناختن آن امام و اهداف عالیه اش نیز بهره ای گرفته شود، گو این كه هنوز كمتر به این نكته توجه شده است و گذشته از یك تاریخ بسیار مختصر كه مكرر هم بازگو می شود، اثر جامع و كاملی درباره ی شخصیت همه جانبه ی امام رضا تهیه و در دسترس قرار گیرد. تا از این موقعیت كم نظیر - حضور سالیانه بیش از چند میلیون زائر كه از اطراف و اكناف جهان می آیند - در راه بهتر شناساندن منطق شیعه و به خصوص زندگی امام رضا و آثار علمی واخلاقی و... آن جناب، اقدام مؤثر و شایسته ای به عمل آید و كار، منحصر به زرق و برق و خاك روبی ضریح و نقاره خانه! و سقاخانه و سرقفلی كفشداری ها و نظائر آنها نباشد!!!
[ صفحه 54]