کد مطلب:231300
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:326
توضیح
حجز: فاصله پیدا كردن كه سبب منع و حیلوله در میان دو چیز باشد. و حجزه بر وزن فعله و مانند لقمه: بمعنی ما یحجز به است، یعنی فاصله و حائل شده در میان دو چیز.
و حجزه بمناسبت أشیاء و موضوعات فرق پیدا میكند، خط فاصل در میان دو
[ صفحه 41]
نقطه از زمین جبل است. و خط فاصل در میان بدن انسان و چیز دیگر إزار میشود . و خط فاصل در میان نور ذرات غیر متناهی و موجودات عبارت میشود از تجلیات صفات جلال و جمال كه در عالم لاهوت آخرین ظهور و جلوه عظمت نور ذات میشود، و انبیاء و اولیاء الهی باین صفات متجلی متمسك و توجه پیدا میكنند.
البته هر اسمی از اسماء جلال و جمال بمقتضای حال و نیاز مورد توجه و تمسك میشود - مانند رحیم و كریم و غفور و ودود و سبوح و غیرآنها.
و لازم است این اخذ كردن بنحو اخذ باطنی روحی و با ارتباط و توجه خالص قلبی صورت بگیرد. نه بزبان و لفظ، و اینمعنی هنگامی متحقق میشود كه نورآن اسم بقلب مستولی و محیط و حاضر باشد، بطوریكه حجابها و موانع برطرف گردد، وفاصله ای بجز این نور اسم باقی نماند، و اخذ این نور و تمسك حقیقی بآن صد در صد واقعیت پیدا كند.
و مراد از قیامت عالم ماوراء عالم ماده است، خواه پس از انتقام از عالم مادی باشد، و یا در همین عالم و پس از موت اختیاری صورت بگیرد - موتوا قبل ان تموتوا.
و از اینجا معلوم میشود كه: مراد از حجزه رسول اكرم و حجزه امام مبین: عبارت از تجلی و ظهور مقامات روحانی و صفات الهی این بزرگواران است كه آنان مظاهر اسماء و صفاتند، و روی اینجهت است كه آنان خلیفه های پروردگار متعال در این عالم و در میان مردم میشوند - معرفة الامام بالنورانیة معرفة الله. پس توجه و توسل بآنحضرات لازم است از طریق ارتباط با نورانیت و حضور و احاطه روحانیت آنان در قلب انسان صورت بگیرد، نه با گفتار و الفاظ و جملات
[ صفحه 42]
خالی. پس حقیقت حجزه در انبیاء و ائمه علیهم السلام: جهت فاصل فیمابین آنان و مردم و آن مقام ممتاز روحانیت كه بعنوان مظهریت از صفات پروردگار و فنای از خود تجلی میكند.
البته در هر یك از اولیاء الهی: صفت مخصوصی بیشتر جلوه گر میشود، از تسلیم و رضا و تفویض و صبر و استقامت و شجاعت و علم و حلم و محبت و خلوص و غیر اینها، و اگر اینجهت نیز در مقام اخذ حجزه مورد توجه قرار بگیرد: بهتر خواهد بود.
پس منطق شدن نور باین سه قسمت روشن گشت.
و اما تفسیر حجزه بدین: آنهم برگشت میكند بهمین معنی، زیرا دین عبارتست از انقیاد و خضوع پیدا كردن در مقابل برنامه و مقررات معین، و چون انسان با كمال خلوص و صفاء قلب در مقابل عظمت و نورانیت و مقامات روحانی خضوع صرف و انقیاد و محو و فانی گردید: با تجلی صفات مرتبط خواهد شد، و حقیقت اخذ حجزه همین است.
و فاز من تمسك بكم و أمن من لجاء الیكم و هدی من اعتصم بكم.
آری ما اگر از انوار حضرات ائمه معصومین علیهم السلام استفاده كرده، و دامن رحمت و لطف آنانرا گرفته، و متمسك و متوسل و معتصم بآنان بشویم: بطور یقین در أمن و هدایت خواهیم بود.
[ صفحه 43]