کد مطلب:231314 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:321
توضیح
ثواب: اجر و جزائیست كه بجانب كسی رجوع كند.
حجاب: چیزیستكه حائل و مانع باشد از تلاقی دو چیز یا اثر آنها.
[ صفحه 100]
آیه شریفه دلالت میكند بر آنكه: بندگان خدا كه تكذیب میكنند آیات الهی و حقائق را، از درك اجر و ثواب محجوب هستند.
خداوند متعال نامحدود و نامتناهی است، و هرگز با چیزی و در أثر چیزی محدود و محجوب و پوشیده نمیشود.
ولی أفرادیكه در أثر أعمال خلاف و ظلم و طغیان و شهوت پرستی و هوسرانی از جهان نور و حق و روحانیت محروم شده، و تاریكی و ظلمت قلوب آنانرا فراگرفت: قهرا از شهود أنوار الهی محجوب خواهند شد. پس محجوب بودن انسان و پیدایش حجاب فیمابین خالق و مخلوق: كوچكترین أثری درباره پروردگار متعال نداشته و او را محدود و پوشیده نمیكند، و بلكه این حجاب از طرف انسان ظاهر شده، و بقلب او مستولی گشته، و او را از شهود نور حق محجوب و محدود میكند.
و در این مورد از دو جهت موجب اشتباه میشود:
اول - خیال میشود كه سبب محجوب بودن: واقع شدن خداوند است در محل دور یا پشت آسمانها یا در محیطیكه هیچگونه نمیشود با آنجا ارتباطی پیدا كرد، و بشر نمیتواند بآنجا دسترسی پیدا كند.
دوم - تصور میشود كه جهت حجاب پیدا شدن: عدم سنخیت و نبودن تناسب و ربط ذاتی فیمابین خالق و مخلوق است كه بشر استعداد و نیروی ارتباط با خدای خود را ندارد.
اما ضعف و بطلان خیال أول اینستكه: خداوند متعال نامحدود است، و نمیشود برای او حد زمانی یا مكانی یا ذاتی و وجودی قائل شد، و او قائم بهر شی ء
[ صفحه 101]
و محیط بهر موجود و حاضر در هر نقطه از زمان و مكان بوده، و هیچ مفهوم مادی و جسمانی را درباره او نتوان تطبیق داده، و بالاتر از میزان عقل ما است. و خداییكه محدود بزمانی یا مكانی یا محیطی یا با فكر و حدی باشد: البته او محتاج و ضعیف و ممكن و فقیر خواهد بود.
هو الحی القیوم لا تاخذه سنة و لا نوم.
و أما ضعف و بطلان خیال دوم اینستكه: ارتباط پیدا كردن انسان با پروردگار متعال از جهت مادی و این بدن جسمانی و قوای بدنی چون باصره و سامعه و لامسه ذائقه و شامه و متخیله و حافظه نیست، و بلكه بوسیله روح انسانی است كه آن نفخه ای باشد از روح إلهی ( و نفخت فیه من روحی )
و همینطوریكه این روح از عالم ماورای ماده است: قوای او نیز قوای روحانی است، و چون كسی موفق شده و این جنبه روحی و نیروهای روحانی خود را زنده كرده و تقویت نماید: البته مرتبط با عوالم ماورای مادی شده، و نادیدنیها را با چشم قلب خواهد دید، و ناشنیدنیها را با باصره دل خواهد شنید.
و این دید و شنید و ادراك شهود: در محیط مافوق عالم مادی صورت گرفته، و با نور معنوی روحانی بوقوع خواهد پیوست.
پس محجوب بودن انسان در اینجهان یا در آخرت: از جنبه معنوی و روحانی صورت میگیرد، و شهود و ارتباط نور حق نیز با نیروی روحی و نور باطن تحقق پیدا خواهد كرد.
و این دو شبهه و شبهات دیگر كه در اینمورد پیدا میشود: همه بخاطر اینستكه أمثال این حقایق و معارف إلهی را میخواهیم با حواس ظاهری و با أفكار مادی و با
[ صفحه 102]
تصورات و خیالات خود حل كنیم.
چشم دل باز كن كه جان بینی
آنچه نادیدنی است آن بینی
وجوه یومئذ ناضرة الی ربها ناظرة - 23:75.
حجاب: چیزیستكه حائل و مانع باشد از تلاقی دو چیز یا اثر آنها.
[ صفحه 100]
آیه شریفه دلالت میكند بر آنكه: بندگان خدا كه تكذیب میكنند آیات الهی و حقائق را، از درك اجر و ثواب محجوب هستند.
خداوند متعال نامحدود و نامتناهی است، و هرگز با چیزی و در أثر چیزی محدود و محجوب و پوشیده نمیشود.
ولی أفرادیكه در أثر أعمال خلاف و ظلم و طغیان و شهوت پرستی و هوسرانی از جهان نور و حق و روحانیت محروم شده، و تاریكی و ظلمت قلوب آنانرا فراگرفت: قهرا از شهود أنوار الهی محجوب خواهند شد. پس محجوب بودن انسان و پیدایش حجاب فیمابین خالق و مخلوق: كوچكترین أثری درباره پروردگار متعال نداشته و او را محدود و پوشیده نمیكند، و بلكه این حجاب از طرف انسان ظاهر شده، و بقلب او مستولی گشته، و او را از شهود نور حق محجوب و محدود میكند.
و در این مورد از دو جهت موجب اشتباه میشود:
اول - خیال میشود كه سبب محجوب بودن: واقع شدن خداوند است در محل دور یا پشت آسمانها یا در محیطیكه هیچگونه نمیشود با آنجا ارتباطی پیدا كرد، و بشر نمیتواند بآنجا دسترسی پیدا كند.
دوم - تصور میشود كه جهت حجاب پیدا شدن: عدم سنخیت و نبودن تناسب و ربط ذاتی فیمابین خالق و مخلوق است كه بشر استعداد و نیروی ارتباط با خدای خود را ندارد.
اما ضعف و بطلان خیال أول اینستكه: خداوند متعال نامحدود است، و نمیشود برای او حد زمانی یا مكانی یا ذاتی و وجودی قائل شد، و او قائم بهر شی ء
[ صفحه 101]
و محیط بهر موجود و حاضر در هر نقطه از زمان و مكان بوده، و هیچ مفهوم مادی و جسمانی را درباره او نتوان تطبیق داده، و بالاتر از میزان عقل ما است. و خداییكه محدود بزمانی یا مكانی یا محیطی یا با فكر و حدی باشد: البته او محتاج و ضعیف و ممكن و فقیر خواهد بود.
هو الحی القیوم لا تاخذه سنة و لا نوم.
و أما ضعف و بطلان خیال دوم اینستكه: ارتباط پیدا كردن انسان با پروردگار متعال از جهت مادی و این بدن جسمانی و قوای بدنی چون باصره و سامعه و لامسه ذائقه و شامه و متخیله و حافظه نیست، و بلكه بوسیله روح انسانی است كه آن نفخه ای باشد از روح إلهی ( و نفخت فیه من روحی )
و همینطوریكه این روح از عالم ماورای ماده است: قوای او نیز قوای روحانی است، و چون كسی موفق شده و این جنبه روحی و نیروهای روحانی خود را زنده كرده و تقویت نماید: البته مرتبط با عوالم ماورای مادی شده، و نادیدنیها را با چشم قلب خواهد دید، و ناشنیدنیها را با باصره دل خواهد شنید.
و این دید و شنید و ادراك شهود: در محیط مافوق عالم مادی صورت گرفته، و با نور معنوی روحانی بوقوع خواهد پیوست.
پس محجوب بودن انسان در اینجهان یا در آخرت: از جنبه معنوی و روحانی صورت میگیرد، و شهود و ارتباط نور حق نیز با نیروی روحی و نور باطن تحقق پیدا خواهد كرد.
و این دو شبهه و شبهات دیگر كه در اینمورد پیدا میشود: همه بخاطر اینستكه أمثال این حقایق و معارف إلهی را میخواهیم با حواس ظاهری و با أفكار مادی و با
[ صفحه 102]
تصورات و خیالات خود حل كنیم.
چشم دل باز كن كه جان بینی
آنچه نادیدنی است آن بینی
وجوه یومئذ ناضرة الی ربها ناظرة - 23:75.