کد مطلب:231316 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:298

توضیح
این معنی چون إضلال و ترك هدایت است كه در ذیل آیه - إنهم عن ربهم یومئذ لمحجوبون - توضیح داده شد - باب 21.

آری توجه و لطف و هدایت پروردگار متعال در دو صورت به مخلوق خود تعلق میگیرد:

أول در صورت پاك بودن و صفاء فطرت كه خواه و ناخواه زمینه برای تعلق لطف و رحمت وجود داشته باشد، و در اینمورد فرق نمیكند كه لطف و رحمت تكوینی باشد یا تشریعی.

دوم در صورت تقاضا و درخواست طرف كه زمینه برای تعلق توجه خاص و لطف و رحمت وجود داشته، و احتیاجی در اینمورد إحساس بشود. و چون إمساك و بخلی در جهت إفاضه وجود و لطف پروردگار متعال بهیچ نحوه متصور نیست: بطور قطع فیوضات و ألطاف إلهی در این دو صورت جریان پیدا خواهد كرد.

ولی اگر هیچگونه زمینه صالح و مقتضی صحیحی وجود نداشته، و بلكه برخلاف مسیر جریان لطف و رحمت و هدایت حركت پیدا شود: قهرا بحكم عقل و بخاطر نبود مقتضی، این فیوضات قطع خواهد شد.

و اینمعنی كمترین عمل مقابله بمثل و مجازاتیست كه در اینمورد انجام میگیرد - و لو یؤاخذ الله الناس بما كسبوا ما ترك علی ظهرها من دابة - 45:35. و أما جمله - ذهب الله بنورهم: منشأ و علت أولی این ذهاب نور انحراف خود آنان است از صراط مستقیم نور إلهی، و چون بسط نور بدست قدرت و لطف



[ صفحه 107]



پروردگار است: قهرا از طرف او قطع خواهد شد.



[ صفحه 108]