کد مطلب:243976 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
ادب
[7] 7 - دیلمی آورده است:
از امام جواد علیه السلام روایت شده كه فرمود: هیچ دو نفر مردی گرد هم نمی آیند، مگر اینكه برترین آن دو نزد خدای متعال، مؤدب ترینشان است؛ به حضرت عرض كردند: ای فرزند رسول خدا! برتری با ادب، نزد مردم را می دانیم (چگونه است)، برتری او نزد خدای متعال به چه چیز است (با چه چیزهایی با ادب تر محسوب می شود)؟
حضرت در جواب فرمود: به خواندن قرآن كریم، همانگونه كه فرود آمد و نقل حدیث ما، همانگونه كه گفته ایم و خواندن خدای متعال، در حالی كه عاشق و دلبسته و حریص به دعای اوست. و حقیقت ادب، عبارت است از: گرد آمدن خصلتهای نیك و خالی گرداندن از خصلتهای بد و انسان در دنیا و آخرت به وسیله ی ادب است كه به منش و رفتار برجسته و متعالی، نایل می شود و بدان، داخل بهشت می گردد.
اما ادب از نظر مردم، عبارت است از: گفتگو كردن به كلامی كه زیبا و پسندیده شمرده می شود، نه چیزی جز آن؛ و چنین ادبی، اگر دارنده خود را به خشنودی خدای متعال نائل نسازد و به سوی بهشتش سوق ندهد، پشیزی نمی ارزد.
ادب حقیقی و واقعی، ادب شریعت است و بس؛ بنابراین، آن را فرا گیرید تا حقیقتا مؤدب باشید و هر كس همنشین شاهان گردد و ادب نداشته باشد، بی ادبی او، به هلاكتش می رساند؛ چه رسد به همنشین شاه شاهان و بزرگ بزرگان! (كه خدای متعال می باشد). [1] .
[ صفحه 260]
[8] 8 - كلینی گفته است:
علی بن حكم از دعبل بن علی روایت كرده كه او، بر امام رضا علیه السلام داخل شد و حضرت دستور داد هدیه ای به او بدهند؛ او هدیه را گرفت؛ ولی شكر خدا را به جا نیاورد راوی گفت: حضرت به او فرمود: چرا شكر خدا به جا نیاوردی؟
دعبل بن علی گفت: بعدها، خدمت امام جواد علیه السلام رسیدم و حضرت دستور داد هدیه ای به من بدهند و من گفتم: حمد ستایش، از آن خداست؛ حضرت به من فرمود: ادب فرا گرفته ای. [2] .
از امام جواد علیه السلام روایت شده كه فرمود: هیچ دو نفر مردی گرد هم نمی آیند، مگر اینكه برترین آن دو نزد خدای متعال، مؤدب ترینشان است؛ به حضرت عرض كردند: ای فرزند رسول خدا! برتری با ادب، نزد مردم را می دانیم (چگونه است)، برتری او نزد خدای متعال به چه چیز است (با چه چیزهایی با ادب تر محسوب می شود)؟
حضرت در جواب فرمود: به خواندن قرآن كریم، همانگونه كه فرود آمد و نقل حدیث ما، همانگونه كه گفته ایم و خواندن خدای متعال، در حالی كه عاشق و دلبسته و حریص به دعای اوست. و حقیقت ادب، عبارت است از: گرد آمدن خصلتهای نیك و خالی گرداندن از خصلتهای بد و انسان در دنیا و آخرت به وسیله ی ادب است كه به منش و رفتار برجسته و متعالی، نایل می شود و بدان، داخل بهشت می گردد.
اما ادب از نظر مردم، عبارت است از: گفتگو كردن به كلامی كه زیبا و پسندیده شمرده می شود، نه چیزی جز آن؛ و چنین ادبی، اگر دارنده خود را به خشنودی خدای متعال نائل نسازد و به سوی بهشتش سوق ندهد، پشیزی نمی ارزد.
ادب حقیقی و واقعی، ادب شریعت است و بس؛ بنابراین، آن را فرا گیرید تا حقیقتا مؤدب باشید و هر كس همنشین شاهان گردد و ادب نداشته باشد، بی ادبی او، به هلاكتش می رساند؛ چه رسد به همنشین شاه شاهان و بزرگ بزرگان! (كه خدای متعال می باشد). [1] .
[ صفحه 260]
[8] 8 - كلینی گفته است:
علی بن حكم از دعبل بن علی روایت كرده كه او، بر امام رضا علیه السلام داخل شد و حضرت دستور داد هدیه ای به او بدهند؛ او هدیه را گرفت؛ ولی شكر خدا را به جا نیاورد راوی گفت: حضرت به او فرمود: چرا شكر خدا به جا نیاوردی؟
دعبل بن علی گفت: بعدها، خدمت امام جواد علیه السلام رسیدم و حضرت دستور داد هدیه ای به من بدهند و من گفتم: حمد ستایش، از آن خداست؛ حضرت به من فرمود: ادب فرا گرفته ای. [2] .
[1] ارشاد القلوب: 160.
[2] كافي 1: 496 ح 8.