کد مطلب:244032 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:231
استخارة
[27] 27 - علی بن اسباط از قول كسی كه امام جواد علیه السلام با او سخن گفته، روایت كرده است كه حضرت به او فرمود:
همانا من، هر گاه بخواهم در كار بزرگ و مهمی استخاره و طلب خیر كنم؛ در یك نشستن (بدون هیچ فاصله ای) صد مرتبه از خدای متعال طلب خیر می كنم و چنانكه استخاره، برای خریدن گوسفند یا مانند آن باشد، در یك نشستن (بدون هیچ فاصله ای) سه مرتبه از خدای متعال طلب خیر می كنم و (الفاظی كه با آنها از خداوند طلب خیر و استخاره می كنم چنین است:) می گویم: خدایا! من از تو كه دانای آشكار و نهانی، در خواست می كنم اگر چنان است كه در علم تو، انجام فلان كار برای من بهتر است، آن را برایم برگزین و دسترسی به آن را، برایم آسان گردان و اگر چنان است كه می دانی برایم در دین یا دنیا یا آخرتم شر است (و به آنها ضرر می رساند؛) پس آن را از من بگردان و بهتر از آن را، برایم جایگزین فرما و در این كار، مرا به قضای خود راضی و خشنود ساز، چه اینكه تو، می دانی و من، نمی دانم و تو، می توانی و من، نمی توانم و تو، حكم می كنی و من، نه؛ همانا تو، دانای همه ی غیبها (و امور پنهانی) هستی. [1] .
[28] 28 - سید بن طاوس نقل كرده است:
از علی بن مهزیار، روایت شده كه گفت: امام جواد علیه السلام در نامه ای، به ابراهیم بن شیبه نوشت:
خواسته ی تو را، راجع به ملكی كه به خاطر آن، مورد تعرض حاكم قرار گرفته ای و در مورد آن (از من) مشورت خواسته بودی، دانستم؛ بنابراین از خدای متعال خیر و نیكی همراه با سلامتی و عافیت را صد بار بخواه (بگو استخیر الله برحمته خیرة فی عافیة؛ یعنی از خدای متعال، به رحمتش خیر و نیكی توام با عافیت، درخواست می كنم.) پس اگر بعد از آن، به دلت افتاد كه آن ملك را بفروشی، آن را بفروش و ملك دیگری را به خواست خدای متعال، جایگزین آن ساز و در میان شمارگان استخاره، صحبت مكن تا صد مرتبه، به خواست خدای متعال كامل گردد. [2] .
[ صفحه 314]
همانا من، هر گاه بخواهم در كار بزرگ و مهمی استخاره و طلب خیر كنم؛ در یك نشستن (بدون هیچ فاصله ای) صد مرتبه از خدای متعال طلب خیر می كنم و چنانكه استخاره، برای خریدن گوسفند یا مانند آن باشد، در یك نشستن (بدون هیچ فاصله ای) سه مرتبه از خدای متعال طلب خیر می كنم و (الفاظی كه با آنها از خداوند طلب خیر و استخاره می كنم چنین است:) می گویم: خدایا! من از تو كه دانای آشكار و نهانی، در خواست می كنم اگر چنان است كه در علم تو، انجام فلان كار برای من بهتر است، آن را برایم برگزین و دسترسی به آن را، برایم آسان گردان و اگر چنان است كه می دانی برایم در دین یا دنیا یا آخرتم شر است (و به آنها ضرر می رساند؛) پس آن را از من بگردان و بهتر از آن را، برایم جایگزین فرما و در این كار، مرا به قضای خود راضی و خشنود ساز، چه اینكه تو، می دانی و من، نمی دانم و تو، می توانی و من، نمی توانم و تو، حكم می كنی و من، نه؛ همانا تو، دانای همه ی غیبها (و امور پنهانی) هستی. [1] .
[28] 28 - سید بن طاوس نقل كرده است:
از علی بن مهزیار، روایت شده كه گفت: امام جواد علیه السلام در نامه ای، به ابراهیم بن شیبه نوشت:
خواسته ی تو را، راجع به ملكی كه به خاطر آن، مورد تعرض حاكم قرار گرفته ای و در مورد آن (از من) مشورت خواسته بودی، دانستم؛ بنابراین از خدای متعال خیر و نیكی همراه با سلامتی و عافیت را صد بار بخواه (بگو استخیر الله برحمته خیرة فی عافیة؛ یعنی از خدای متعال، به رحمتش خیر و نیكی توام با عافیت، درخواست می كنم.) پس اگر بعد از آن، به دلت افتاد كه آن ملك را بفروشی، آن را بفروش و ملك دیگری را به خواست خدای متعال، جایگزین آن ساز و در میان شمارگان استخاره، صحبت مكن تا صد مرتبه، به خواست خدای متعال كامل گردد. [2] .
[ صفحه 314]
[1] محاسن 2: 434 ح 12.
[2] فتح الابواب: 142.