کد مطلب:275852 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:335
پیراستن
امام باقر (ع):
آنگاه كه قائم قیام كند، وارد كوفه شود و دستور دهد تا مساجد چهارگانه را ویران كنند تا به پایه (و اصل نخستین خود) برسد، سپس آنها را به صورت سایبانی - مانند سایبان حضرت موسی - بسازد. و همه مسجدها
[ صفحه 45]
(در كشورهای جهان)، هموار (و بی گنبد و گلدسته خواهد بود، و كنگره ای نخواهد داشت، مانند زمان پیامبر ص.... [1] .
امام صادق (ع):
مهدی مانع الزكاه را (كسی كه حقوق مشروع مردم را از مال خود بیرون نمی كند و نمی پردازد) می كشد. [2] این بود ترسیم چند بخش از زندگی با مهدی و اجتماع روزگار مهدی علیه السلام. امروز می گویند اگر مقدار ناآباد زمین آباد گردد، و از دیگر اغذیه و مواد خوراكی طبیعت استفاده شود، انسان قادر است بر گرسنگی و فقر فائق آید، حتی اگر جمعیت بشر به دو برابر - و بیشتر - افزایش یابد. [3] .
از اینجا درك می كنیم كه مهدی (ع) چسان مشكلات مادی انسان را حل می كند و روی اصول آبادی همه منطقه های زمین، و بهره برداری صحیح از آن، و - مهمتر از همه - توزیع عادلانه ثروت، وضع اقتصادی و معاش انسان را سامان می بخشد. عامل دیگر فقر - در برخی از مناطق جهان - نامساعد بودن وضع آب و هوا، كم ارزشی زمین، نبودن معادن و امثال آن است، و در زیر عنوان 11 - در این فصل - در حدیث امام
[ صفحه 46]
باقر (ع) دیدیم كه ثروتها، در حكومت مهدی، در یك نقطه جمع می شود، و همه برابر تقسیم می گردد، و دیگر كسی محكوم به شرایط محیط نیست. و دانستیم كه این بشارتها ناظر به دوران رشد و بی نیازی انسان است، و روزگاری كه مستمندی نخواهد ماند، و گرسنه ای نخواهد بود، و جاهلی پیدا نخواهد شد، و مشكلات علمی بشر حل خواهد گشت، زیرا امام، از نظر شیعه، فقط برای نظم سیاسی جامعه نیست، بلكه برای رهبری انسان است و تربیت انسان. پس در آن روزگار دیگر ملل قوی و ضعیف، جوامع عقب افتاده و پیشرفته، مفهومی ندارد. سود و سودپرستی - كه عامل ایجاد طبقات و هر گونه استثماری است. از میان می رود. كار به صورت یك خدمت اجتماعی در می آید. هر كس برای اجتماع و بر اصل تعاون و تكافل كار می كند. در داد وستد، كسی از كسی سود نمی گیرد. كار، خرید و فروش نمی شود. بلكه افراد، طبق معاهدات انسانی به معنای واقعی، به كار گمارده می شوند. و این خود همان سیر تكاملی كار انسان است، كه شكل نهاییش همان است. محرك اولیه كار، شلاق (در دوران بردگی) و بعد از آن فشار و جبر بوده، و امروز شكل ملایمتری به خود گرفته، كه برای برخی تحصیل روزی و برای برخی دیگر منفعت شخصی است، كه از ثمره كار توقع
[ صفحه 47]
دارند، تا زمانی كه كار به منزله یك خدمت اجتماعی برسد، آن وقت یگانه محرك آن نفع عمومی و وظیفه تكافلی خواهد بود. این سیر تكاملی كار بالاخره صورت یك خدمت اجتماعی به خود بگیرد، در بعضی از جوامع حیوانی عملی شده است، در زنبور عسل [4] ... و روی اصل تحریم سود، دیگر طبقه بیكاری كه از كار دیگران استفاده می كنند به وجود نمی آید. و ریشه پول و پول پرستی از بن كنده می شود. حكومت اشیا بر بشر نابود می گردد. بشر بر اشیا حكومت می كند. گرامی داشتن شخصیت بشر، جایگزین پرستش پول می شود. طرز فكرها تغییر می كند. انسان با موازین تربیت صحیح انسانی تربیت می شود. [5] چنانكه نمونه هایی از آن را در تربیت اولیه اسلام دیده ایم). مقیاسها دگرگون می گردد و ارزشها اوج می گیرد و فقط انسانی می شود. و شاید آن روزگار، روزگاری باشد كه فیلسین شاله می گوید:... شاید آرزوی اینكه روزی تمام افراد بشر، برای تولید چیزهایی كه مورد نیاز همه است، متفقا كار كنند و ثروت و آنچه برای رفاه زندگی همگانی لازم است، به طوری تساوی یا منصفانه در اختیار مردم قرار گیرد، آرزوی محالی نباشد. [6] .
[ صفحه 49]
آنگاه كه قائم قیام كند، وارد كوفه شود و دستور دهد تا مساجد چهارگانه را ویران كنند تا به پایه (و اصل نخستین خود) برسد، سپس آنها را به صورت سایبانی - مانند سایبان حضرت موسی - بسازد. و همه مسجدها
[ صفحه 45]
(در كشورهای جهان)، هموار (و بی گنبد و گلدسته خواهد بود، و كنگره ای نخواهد داشت، مانند زمان پیامبر ص.... [1] .
امام صادق (ع):
مهدی مانع الزكاه را (كسی كه حقوق مشروع مردم را از مال خود بیرون نمی كند و نمی پردازد) می كشد. [2] این بود ترسیم چند بخش از زندگی با مهدی و اجتماع روزگار مهدی علیه السلام. امروز می گویند اگر مقدار ناآباد زمین آباد گردد، و از دیگر اغذیه و مواد خوراكی طبیعت استفاده شود، انسان قادر است بر گرسنگی و فقر فائق آید، حتی اگر جمعیت بشر به دو برابر - و بیشتر - افزایش یابد. [3] .
از اینجا درك می كنیم كه مهدی (ع) چسان مشكلات مادی انسان را حل می كند و روی اصول آبادی همه منطقه های زمین، و بهره برداری صحیح از آن، و - مهمتر از همه - توزیع عادلانه ثروت، وضع اقتصادی و معاش انسان را سامان می بخشد. عامل دیگر فقر - در برخی از مناطق جهان - نامساعد بودن وضع آب و هوا، كم ارزشی زمین، نبودن معادن و امثال آن است، و در زیر عنوان 11 - در این فصل - در حدیث امام
[ صفحه 46]
باقر (ع) دیدیم كه ثروتها، در حكومت مهدی، در یك نقطه جمع می شود، و همه برابر تقسیم می گردد، و دیگر كسی محكوم به شرایط محیط نیست. و دانستیم كه این بشارتها ناظر به دوران رشد و بی نیازی انسان است، و روزگاری كه مستمندی نخواهد ماند، و گرسنه ای نخواهد بود، و جاهلی پیدا نخواهد شد، و مشكلات علمی بشر حل خواهد گشت، زیرا امام، از نظر شیعه، فقط برای نظم سیاسی جامعه نیست، بلكه برای رهبری انسان است و تربیت انسان. پس در آن روزگار دیگر ملل قوی و ضعیف، جوامع عقب افتاده و پیشرفته، مفهومی ندارد. سود و سودپرستی - كه عامل ایجاد طبقات و هر گونه استثماری است. از میان می رود. كار به صورت یك خدمت اجتماعی در می آید. هر كس برای اجتماع و بر اصل تعاون و تكافل كار می كند. در داد وستد، كسی از كسی سود نمی گیرد. كار، خرید و فروش نمی شود. بلكه افراد، طبق معاهدات انسانی به معنای واقعی، به كار گمارده می شوند. و این خود همان سیر تكاملی كار انسان است، كه شكل نهاییش همان است. محرك اولیه كار، شلاق (در دوران بردگی) و بعد از آن فشار و جبر بوده، و امروز شكل ملایمتری به خود گرفته، كه برای برخی تحصیل روزی و برای برخی دیگر منفعت شخصی است، كه از ثمره كار توقع
[ صفحه 47]
دارند، تا زمانی كه كار به منزله یك خدمت اجتماعی برسد، آن وقت یگانه محرك آن نفع عمومی و وظیفه تكافلی خواهد بود. این سیر تكاملی كار بالاخره صورت یك خدمت اجتماعی به خود بگیرد، در بعضی از جوامع حیوانی عملی شده است، در زنبور عسل [4] ... و روی اصل تحریم سود، دیگر طبقه بیكاری كه از كار دیگران استفاده می كنند به وجود نمی آید. و ریشه پول و پول پرستی از بن كنده می شود. حكومت اشیا بر بشر نابود می گردد. بشر بر اشیا حكومت می كند. گرامی داشتن شخصیت بشر، جایگزین پرستش پول می شود. طرز فكرها تغییر می كند. انسان با موازین تربیت صحیح انسانی تربیت می شود. [5] چنانكه نمونه هایی از آن را در تربیت اولیه اسلام دیده ایم). مقیاسها دگرگون می گردد و ارزشها اوج می گیرد و فقط انسانی می شود. و شاید آن روزگار، روزگاری باشد كه فیلسین شاله می گوید:... شاید آرزوی اینكه روزی تمام افراد بشر، برای تولید چیزهایی كه مورد نیاز همه است، متفقا كار كنند و ثروت و آنچه برای رفاه زندگی همگانی لازم است، به طوری تساوی یا منصفانه در اختیار مردم قرار گیرد، آرزوی محالی نباشد. [6] .
[ صفحه 49]
[1] بحار الانوار، ج 333:52: اذا قام القائم، دخل الكوفه و امر بهدم المساجد الاربعه حتي يبلغ اساسها، و يصيرها عريشا كعريش موسي، و يكون المساجد كلها جماء لا شرف لها، كما كان علي عهد رسول الله (ص).... براي توضيح بيشتر به نوشته ديگر مولف: عصر زندگي - پژوهشي در انقلاب جهاني امام مهدي (ع)، كه در همين زمينه نگارش يافته است، مراجعه شود.
[2] بحار الانوار، ج...: 325:52 و مانع الزكاه يضرب رقبته.
[3] به انسان گرسنه، مسائل كشورهاي آسيايي و آفريقايي و اقتصاد جهان مراجعه شود.
[4] اقتصاد سياسي:9 به بعد.
[5] براي دگرگون ساختن هنر اجتماعي نخست بايد اصول تربيتي آن جامعه را دگرگون ساخت. قدرت تربيت آن اندازه است كه لنين مي گويد: مردم را مي توان طوري تربيت كرد كه از دولت بي نياز باشند.
[6] تاريخ مالكيت - چه مي دانم؟:108 به بعد.