کد مطلب:289086 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:229
ابدال
«اَبْدال» جمع «بَدَل» یا «بَدیل» است و عدّه ای معلوم از صُلَحا و خاصّان خدا كه گویند هیچگاه زمین از آنان خالی نباشد و جهان به خاطر آنان برپاست و هرگاه، یكی از آنان بمیرد خدا تعالی دیگری را به جای او برانگیزد، تا آن شمار كه به قولی هفت و به قولی هفتاد است، همواره كامل ماند. («فرهنگ فارسی معین»؛ ج 1، ص 120)
در روایات آمده است كه اینها از یاران حضرت مهدی (عج) در شام هستند و هنگام خروج و ظهور آن حضرت، خود را به مكّه می رسانند و با آن حضرت بیعت می كنند. (المجالس السنیه، ج 5، ص 699)
همچنین شخصی از امام رضا علیه السلام در مورد «اَبْدال» پرسید، آن حضرت فرمود: «اَبْدال اوصیاء پیامبران هستند». (سفینة البحار (ماده ی بدل))
در روایات آمده است كه اینها از یاران حضرت مهدی (عج) در شام هستند و هنگام خروج و ظهور آن حضرت، خود را به مكّه می رسانند و با آن حضرت بیعت می كنند. (المجالس السنیه، ج 5، ص 699)
همچنین شخصی از امام رضا علیه السلام در مورد «اَبْدال» پرسید، آن حضرت فرمود: «اَبْدال اوصیاء پیامبران هستند». (سفینة البحار (ماده ی بدل))