کد مطلب:295131 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109
زکیه
زَكا، زَكاءً و زُكُوّاً، یعنی رشد كرد.
الزَكِیّ زَكیّة: هر چه پاكیزه و در حال رشد باشد.
زكی الزرع: نما، یقال: «ارض زكیة»، یعنی زمینی پاك و ثمردهنده.
زكیة: ما كان نامیاً طیب، زكیة: ما كان صالحاً: الزائد الخیر و الفضل، الطاهر من الذنب.
زكیه در لغت پاكیزه بودن و رشد و نمو را معنی می دهد. پاكیزه بودن از هرگونه رجس، گناه و یا صفات رذیله، كه به تفصیل، در شرح نام «طاهره» آمد. درباره معنای دوم نیز، در نام مبارك «مباركه» سخن گفته شد.