کد مطلب:298562 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:233
زهرا
ریشه ی این نام از «زهر» بمعنای روشنی و صفا و درخشندگی گرفته شده و در حدیث است كه امام عسكری (ع) فرمود: اینكه فاطمه (ع) را از زهرا نامیدند بدان جهت بود كه هر روز سه بار آن بانوی بزرگوار برای علی (ع) می درخشید.
و در حدیث دیگری از امام صادق (ع) روایت شده كه فرمود: علت آن كه آن حضرت را زهرا نامیدند آن است كه بدو قبه ای از یاقوت سرخ در بهشت مرحمت خواهد شد كه اهل بهشت آن قبه را به واسطه ی ارتفاع و عظمتی كه دارد مانند ستاره ای درخشان كه در آسمان است خواهند دید و به یكدیگر می گویند: این قبه ی «زهرا»- یعنی درخشنده- از آن فاطمه (ع) است.
و در روایت دیگری است كه از آن حضرت سوال شد: چرا فاطمه را زهرا نامیدند؟ فرمود: زیرا فاطمه چنان بود كه چون در محراب (برای عبادت) می ایستاد نوری از او برای اهل آسمان درخشش می كرد همان طور كه ستارگان برای اهل زمین درخشش دارند.
و در تفسیر آیه ی شریفه نور نیز روایاتی آمده كه «مشكاه» تفسیر به حضرت زهرا (ع) شده و مناسب با این روایات است. والله اعلم.