کد مطلب:30673 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127

مقدمه











فرانك عربی

حمد و سپاس بی كران سزاوار خداوندی است كه ما را نعمت عظمای كتاب قرآن بخشید و در پرتو درخشان آن رسالت حضرت ختمی مرتبت محمد بن عبدالله (ص) و ولایت و امامت مولی الكونین حضرت علی (ع) را بر امت اسلام ارزانی داشت و جان و عقول بشری را از حمایت و هدایت بی منتهای معارف دو كتاب عظیم قرآن و نهج البلاغه سیراب گردانید.

مباحث تربیت یكی از بنیادی ترین مباحث علوم انسانی و از ارزنده ترین مباحث اجتماعی- سیاسی است و با بیشتر رشته های علمی ارتباط تنگاتنگ دارد و در اخلاق و سازندگی، خودسازی و جامعه سازی، گاهی بعنوان پایه های اساسی و زمانی بعنوان نتیجه رهآورد مباحث ارزشمند انسانی، مورد ارزیابی قرار می گیرد.

بدیهی است كه سعادت فرد و جامعه، تكامل و ترقی انسانها و خانواده ها، پیشرفت جوامع بشری، سلامت جسم و جان بشر تشنه آزادی، همه و همه به مسأله تربیت مربوط می شود. اگر انسانها مباحث تربیتی را به درستی بشناسند و هدفداری آن را بدانند و با روشهای صحیح تربیت آشنایی پیدا كنند. سپس خود و خانواده و جامعه خود را تربیت كنند، اصلاح نمایند. بسوی خوبیها و ارزشهای اخلاقی سوق دهند، همواره بسوی تكامل و ترقی و استقلال در حركتند و عقب ماندگی و شكست ذلت و خواری و مفاسد اخلاقی دامنگیرشان نخواهد شد كه از نظر قرآن كریم و نهج البلاغه هدف اساسی همه انبیاء و پیامبران الهی، تحقق این آرمان ارزنده است. و می دانیم كه مكتب اسلام كاملترین مكتب تربیتی است كه دستورات و قواعد و روشهای تربیتی آن از چشمه سار همیشه جاری وحی الهی گرفته شده و با رهنمودهای مداوم امامان معصوم (ع) در تئوری و عمل، لباس حقیقت پوشیده است. همه شرق شناسان و مورخان غربی و شرقی اعتراف دارند كه رسول گرامی اسلام (ص) و امامان (ع) از اعراب عقب مانده جاهلی، دانشمندان و پرهیزكاران و نام آوران بی نظیر ساخته اند و انقلاب فكری، علمی، سیاسی، اخلاقی، نظامی و بهداشتی شگفت آوری را با دست همان مردم عقب مانده تحقق بخشیدند كه همه متفكران گذشته و همه را در تعجب و حیرت فرو بردند كه راستی دلها و مغزهای خفته عرب جاهلی چگونه بیدار شد؟ با كدام روش تربیتی رسول خدا (ص) بارور گشت و دست به انقلاب علمی زد؟ می دانیم كه نهج البلاغه بهترین و گویاترین زبان قرآن و تبیین كننده مباحث تربیتی اسلامی است. پس باید گوش جان به كلمات حضرت مولی الموحدین علی (ع) بسپاریم و در این سیر كوتاه، مباحث تربیتی نهج البلاغه را به درستی مورد مطالعه و ارزیابی قرار دهیم تا ره توشه ارزشمندی برای خودسازی و بازپروری جامعه مان باشد.