کد مطلب:312216 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:377
سقا
این لقب بر گرفته از عملكرد عباس (ع) در كربلاست. او در چند نوبت، آب به تشنگان سپاه حسین (ع) رساند [1] همچنین این لقب از رجز عباس (ع) به هنگام نبرد گرفته شده است: «انی انا العباس أغدو بالسقا [2] ؛ این منم عباس كه سقایت می كنم.»
تاریخ نویسان، در این باره چنین نوشته اند: «عباس سقا ماه بنی هاشم بود.» [3] تردیدی نیست كه عباس (ع) حداقل در دو نوبت اقدام به آب رسانی كرد: اول در شبانگاه نهم محرم؛ دوم در روز عاشورا كه در پی آن به شهادت رسید. روشن است كه نهادن لقبی بر كسی به دلیل عملكردی خاص، تنها با یك بار انجام دادن آن پسندیده نیست. بنابراین، اگر چه تعداد دفعه های آب رسانی عباس (ع) به طور كامل در تاریخ ثبت نشده است، ولی از ستودن عباس (ع) به این لقب، قابل اثبات است. این احتمال را نیز می توان مطرح
[ صفحه 38]
كرد كه ویژگی آن حضرت در این باره - گذشته از دفعات آب رسانی - این بوده كه شهادت وی در این راه رخ داده است. ممكن است كسی تنها در یك واقعه، كاری چشمگیر و برجسته انجام دهد، ولی اوضاع و احوال و شرایط كار به گونه ای آن را با عظمت و برجسته نماید كه آن كس به انجام دادن آن كار ملقب شود. توجه به شرایط خاص و دشوار زمانی و مكانی آب آوردن آن حضرت، می تواند این احتمال را تقویت كند.
تاریخ نویسان، در این باره چنین نوشته اند: «عباس سقا ماه بنی هاشم بود.» [3] تردیدی نیست كه عباس (ع) حداقل در دو نوبت اقدام به آب رسانی كرد: اول در شبانگاه نهم محرم؛ دوم در روز عاشورا كه در پی آن به شهادت رسید. روشن است كه نهادن لقبی بر كسی به دلیل عملكردی خاص، تنها با یك بار انجام دادن آن پسندیده نیست. بنابراین، اگر چه تعداد دفعه های آب رسانی عباس (ع) به طور كامل در تاریخ ثبت نشده است، ولی از ستودن عباس (ع) به این لقب، قابل اثبات است. این احتمال را نیز می توان مطرح
[ صفحه 38]
كرد كه ویژگی آن حضرت در این باره - گذشته از دفعات آب رسانی - این بوده كه شهادت وی در این راه رخ داده است. ممكن است كسی تنها در یك واقعه، كاری چشمگیر و برجسته انجام دهد، ولی اوضاع و احوال و شرایط كار به گونه ای آن را با عظمت و برجسته نماید كه آن كس به انجام دادن آن كار ملقب شود. توجه به شرایط خاص و دشوار زمانی و مكانی آب آوردن آن حضرت، می تواند این احتمال را تقویت كند.
[1] بنگريد به: همين كتاب، فصل دوم، نيز بطل العلقمي ج 2، ص 44.
[2] بنگريد به: همين كتاب، فصل دوم و نيز مناقب ال ابي طالب، ج 4، ص 108، عوالم العلوم، ج 17، ص 283، نفس المهموم، ص 334، مثيرالاحزان، ص 83.
[3] بحارالانوار ج 45، ص 39، نيز بنگريد به: مقاتل الطالبيين، ص 117، الكامل ج 4، ص 54.