کد مطلب:312290 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:255
ایثار
ایثار و فداكاری عباس (ع) دیگر نكته ی مهمی است كه امام سجاد (ع) بر آن تأكید می كند. ایثار به معنای برتری دادن و مقدم داشتن دیگری برخود است [1] .
برخی اوصاف ایثار و ایثارگران در روایات، ما را با این جنبه از شخصیت حضرت آشناتر می كند.
- ایثار بالاترین درجه ی ایمان است: امام علی (ع) فرمود: «الایثار اعلی الایمان.» [2] .
- ایثار برترین مرتبه ی احسان است: امام علی (ع) فرمود: «الایثار غایة الاحسان.» [3] .
- ایثارگر در جایگاه بهشت است: امیرمؤمنان (ع) می فرماید: از رسول خدا (ص) شنیدم كه می فرمود: «من آثر علی نفسه آثره الله یوم القیمة الجنة؛ كسی كه ایثار كند، خداوند در روز قیامت بهشت را به او ارزانی می كند.» [4] .
- خداوند ایثارگر را دوست می دارد.
- ایثارگر به پاداش بدون حساب می رسد.
هر دو وصف از این كلام نورانی امام صادق (ع) به دست می آید:
[ صفحه 142]
ان مما خص الله عزوجل به المؤمن ان یعرفه بر اخوانه و ان قل و لیس البر بالكثرة و ذلك ان الله عزوجل یقول فی كتابه: «و یؤثرون علی انفسهم و لو كان بهم خصاصة» ثم قال: «و من یوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون» و من عرفه الله عزوجل بذلك احبه الله و من احبه الله تبارك و تعالی وفاه اجره یوم القیامة بغیر حساب. ثم قال: یا جمیل أرو هذا الحدیث لاخوانك فانه ترغیب فی البر [5] .
از جمله چیزهایی كه خداوند مؤمن را به آن برتری می بخشد این است كه كار خیر او را هر چند اندك باشد به دوستانش می شناساند. و كار نیك به كثرت و بسیاری نیست. خداوند در قرآن می فرماید: «و ایثار می كنند، هر چند خود نیازمندند». سپس می فرماید: «و هر كس از حرص نفس بپرهیزد. هم آنان رستگاران اند.» كسی را كه خدا بشناساند دوست می دارد، و هر كس را خدا دوست بدارد، پاداش او را بی حساب در روز قیامت می دهد. سپس فرمود: ای جمیل، این حدیث را برای دوستانت روایت كن، زیرا مایه ترغیب به كار نیك است.
- «فضیلت»، نامی در خور ایثارگر است. امام علی (ع) فرمود: «من آثر علی نفسه استحق اسم الفضیلة؛ هر كس ایثار كند، سزاوار نام فضیلت است.» [6] .
و چه زیبا نام «عباس» (ع) او كه عالی ترین جلوه ی ایثار را در كربلا به نمایش گذارد، با كلمه ی فضیلت همراه است. ابوالفضل (ع) پدر فضیلت است. او محبوب خداست و از برترین درجه ی ایمان برخوردار است. او كه جان خود را فدای حسین (ع) نمود، بدون حساب به فردوس برین پای می نهد و در بهشت ابدی همنشین حسین (ع) خواهد بود.
[ صفحه 143]
برخی اوصاف ایثار و ایثارگران در روایات، ما را با این جنبه از شخصیت حضرت آشناتر می كند.
- ایثار بالاترین درجه ی ایمان است: امام علی (ع) فرمود: «الایثار اعلی الایمان.» [2] .
- ایثار برترین مرتبه ی احسان است: امام علی (ع) فرمود: «الایثار غایة الاحسان.» [3] .
- ایثارگر در جایگاه بهشت است: امیرمؤمنان (ع) می فرماید: از رسول خدا (ص) شنیدم كه می فرمود: «من آثر علی نفسه آثره الله یوم القیمة الجنة؛ كسی كه ایثار كند، خداوند در روز قیامت بهشت را به او ارزانی می كند.» [4] .
- خداوند ایثارگر را دوست می دارد.
- ایثارگر به پاداش بدون حساب می رسد.
هر دو وصف از این كلام نورانی امام صادق (ع) به دست می آید:
[ صفحه 142]
ان مما خص الله عزوجل به المؤمن ان یعرفه بر اخوانه و ان قل و لیس البر بالكثرة و ذلك ان الله عزوجل یقول فی كتابه: «و یؤثرون علی انفسهم و لو كان بهم خصاصة» ثم قال: «و من یوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون» و من عرفه الله عزوجل بذلك احبه الله و من احبه الله تبارك و تعالی وفاه اجره یوم القیامة بغیر حساب. ثم قال: یا جمیل أرو هذا الحدیث لاخوانك فانه ترغیب فی البر [5] .
از جمله چیزهایی كه خداوند مؤمن را به آن برتری می بخشد این است كه كار خیر او را هر چند اندك باشد به دوستانش می شناساند. و كار نیك به كثرت و بسیاری نیست. خداوند در قرآن می فرماید: «و ایثار می كنند، هر چند خود نیازمندند». سپس می فرماید: «و هر كس از حرص نفس بپرهیزد. هم آنان رستگاران اند.» كسی را كه خدا بشناساند دوست می دارد، و هر كس را خدا دوست بدارد، پاداش او را بی حساب در روز قیامت می دهد. سپس فرمود: ای جمیل، این حدیث را برای دوستانت روایت كن، زیرا مایه ترغیب به كار نیك است.
- «فضیلت»، نامی در خور ایثارگر است. امام علی (ع) فرمود: «من آثر علی نفسه استحق اسم الفضیلة؛ هر كس ایثار كند، سزاوار نام فضیلت است.» [6] .
و چه زیبا نام «عباس» (ع) او كه عالی ترین جلوه ی ایثار را در كربلا به نمایش گذارد، با كلمه ی فضیلت همراه است. ابوالفضل (ع) پدر فضیلت است. او محبوب خداست و از برترین درجه ی ایمان برخوردار است. او كه جان خود را فدای حسین (ع) نمود، بدون حساب به فردوس برین پای می نهد و در بهشت ابدی همنشین حسین (ع) خواهد بود.
[ صفحه 143]
[1] لسان العرب، ماده ي «أثر»: أثر مساوي فضل و قدم؛ آثرتك ايثارا اي فضلتك.
[2] غررالحكم و دررالكلم.
[3] همان.
[4] نور الثقلين، ج 5، ص 285. «كسي كه ايثار كند، خداوند در روز قيامت عالي ترين درجات بهشت را به او مي بخشد» نيز نقل ديگري است. بنگريد به: تنبيه الخواطر، ص 181.
[5] الكافي، ج 2، ص 206.
[6] غررالحكم و دررالكلم.