کد مطلب:318958 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:287

تنبیه
در اینجا به سه مطلب گوشزد می شود:

1 - هدف حقیقی در تألیف و طبع این كتاب، هدایت فریب خوردگان بهائیت و جلوگیری از آنانی كه درصدد گول خوردن هستند می باشد چون ما از هدایت بهائیانی كه در اصل بهائی هستند مأیوس می باشیم چه آنكه آنها ابدا حاضر نیستند از این گونه كتاب ها را مورد مطالعه خود قرار دهند، كه شاید در نتیجه به راه مستقیم، هدایت شوند، و اگر هم چند نفری از آنها یافت شوند، مبلغین و زمامدارانشان آنها را شدیدا منع و جلوگیری می نمایند.

2 - در این كتاب فقط از گفتار سفیهانه میرزا بهاء تعقیب و یك به یك آنها با دلیل و برهان رد می شود.

هر چند مرام بهائیت، پایه و شالوده اش بر روی مرام بابیت استوار است بنابراین می بایست در مرتبه اول از مرام بابیت تعقیب شود، ولی چون خوشبختانه مرام بابیت پیروی ندارد و اگر هم داشته باشد خیلی معدود و در زمره معدوم محسوب می شود، لذا از بحث در پیرامون آن خودداری شد، و چون نمی خواستیم از تاریخچه علی محمد و داستان قرة العین به طور كلی صرفنظر شود، لذا تمام آنها را به رشته نظم در آورده، در آخر كتاب درج می نمائیم.

3 - ما، مرام بهائیت و بابیت را دین نمی دانیم، بنابراین
اگر در برخی از عبارات این كتاب و در بعضی از اشعار لفظ دین بر آن دو اطلاق گردید نظر ما دین نبوده بلكه به دو جهت نام دین بر آن دو مرام نهاده شده است: 1 - به جهت اینكه چون بهائیان مرام بهائیت را دین می دانند، ما هم روی منطق و عقیده آنها سخن رانده نام دین بر آن اطلاق نمودیم 2 - در اشعار فقط به جهت ضرورت شعری بوده كه اطلاق دین به مرام بابیت شده است.