کد مطلب:40967 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:647
امام علی علیه السلام در همان شورای شش نفره [كه بعد از رحلت پیامبر برای تعیین خلیفه بعد از رسول اكرم صلی الله علیه و آله تشكیل شده بود] با قاطعیت و صراحت تمام بیان داشت كه من به سنت پیامبر و اجتهاد خود عمل خواهم كرد. حتی در زمان بیعت مردم با او نیز با صراحت بیان داشت كه برای رسیدن به خلافت، دروغ نخواهم گفت و از صراط حق منحرف نخواهم گشت. حضرت با شجاعت تمام، همه اموری را كه به قطع، مخالفتهای بسیاری را بر می انگیخت، در همان آغاز بیعت مردم با خود بیان داشت و برای رسیدن به خلافت و به دست آوردن دل مخالفان خویش، حتی دروغ مصلحت آمیز نیز نگفت.[2] . علی علیه السلام در دوران پیامبر در مسائل متفاوت و در جنگها و حوادث شركت داشت و در همه این جنگها بسیار موفق عمل نموده بود. اگر می خواست برای به دست آوردن قدرت به زور و نیرنگ متوسل شود، هیچ كس نمی توانست در برابر او قد علم كند، اما همان طور كه خود آن حضرت فرموده است، او هرگز چنین كاری را نكرد. حضرت در بیانی می فرماید: «لَوْلاَ التُّقی لَكُنْتُ اَدهَی العَرَبِ؛[3] اگر تقوای الهی [مانعم] نبود از همه اعراب، زیرك تر [و سیاست مدارتر[ بودم.» و یا در حدیثی دیگر می فرماید: «یا اَیُّهَا النّاسُ لَوْلا كَراهِیَّةُ الغَدْرِ، كُنْتُ مِنْ اَدْهَی النّاسِ؛[4] ای مردم، اگر زشتی نیرنگ نبود، من از همه مردم زیرك تر بودم.»
بسیاری از سیاستمداران در طول تاریخ برای رسیدن به قدرت و حكومت تا آنجا كه می توانند به مردم وعده های دروغ و بی پایه و اساس می دهند تا بتوانند آرای مردم را جمع آوری نموده و به قدرت برسند. از جمله، عثمان كه به مردم وعده داده بود كه به روش قرآن و سنت عمل كند، اما بعد از آنكه حكومت را به دست گرفت، نه تنها به روش پیامبر عمل ننمود، بلكه حتی نتوانست روش ابوبكر و عمر را نیز پیاده نماید.[1] .