کد مطلب:41703 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:162
مثل محمد در میان دودمانش، مثل نخلی است كه در زباله دانها به بار نشسته باشد!. من نزد رسول خدا(ص) آمدم و سخن او را نقل كردم. پیامبر خدا(ص) از شنیدن این سخن چنان برآشفت و خشمگین گشت كه بی درنگ برخاست و به مسجد رفت و بر فراز منبر نشست. یاران آن حضرت كه پیامبر خدا(ص) را در چنان حال دیدند (ترسیدند و گمان كردند كه دشمن به مدینه یورش آورده است، این بود كه به سرعت خود را آماده كردند و) با پوشیدن لباس رزم و حمایل شمشیر به مسجد آمدند. پیامبر خدا(ص) (بر فراز منبر مردم سرا پا گوش و نگران كه اینك رسول گرامی چه خواهد گفت و از چه حادثه مهمی خبر خواهد داد؟ چیزی نگذشت كه پیامبر خدا(ص) به سخن آمد و) فرمود: چگونه فكر می كنند، آنان كه اهل بیت مرا سرزنش می كنند، حال آنكه (بارها و بارها)، در مدح و مناقب آنها از من سخنها شنیده اند؟. آنچه در وصف آنان گفته ام همه ویژگیهای است كه خداوند بزرگ به آنان ارزانی داشته است: فضل و برتری علی نزد خدا، افتخار پیشی گرفتن او در اسلام، عزت [صفحه 142] و كرامت و جانفشانیهای او در راه خدا، منزلت (بزرگ) او در نزد من كه همچون هارون نسبت به موسی است جز اینكه رشته نبوت پس د از من بریده است همه و همه از همین ویژگیهاست. سپس افزود: سخن آن (گستاخ) كه گفته است: مثل محمد در میان دودمانش چون نخلی است كه در خاكروبه ها به بار نشسته! به من رسیده است: آگاه باشید: آنگاه كه خدای سبحان آفرینش د مخلوقاتش را آغاز كرد، آنان را به دو تیره بزرگ تقسیم كرد. و نور مرا در میان دسته ای كه از بهترین مردمان و برترین قبایل بودند قرار داد. سپس همین دسته را نیز به دودمان كوچكتری تقسیم كرد، و از آن میان بهترین دودمان را برگزید و آفرینش مرا در میان آنان قرار داد و آنگاه اهل بیت و عترت من و دختر و پسران و برادرم علی را از میان همین شاخه برگزیده آفرید.... قال علی:. .. انی مررت باصهاكی یوما فقال لی: ما مثل محمد فی اهل بیته الا كمثل نخله نیتت فی كناسه! فاتیت رسول الله (ص) فذكرت له ذلك فغضب رسول الله (ص) غضبا شدیدا و قام مغبضبا و صعد المنبر ففزعت الانصار و لبسوا السلاح لما راوا من غضبه ثم قال: ما بال اقوام یعیرون اهل بیتی؟ قد سمعونی اقول فی فضلهم ما قلت و خصصتهم بما خصهم الله به و فضل علی عند الله و كرامته و سبقه الی الاسلام و بلاءه و انه منی بمنزله هارون من موسی الا انه لانبی بعدی. بلغنی قول من زعم ان مثلی فی اهل بیتی كمثل نخله نبتت فی كناسه الا ان الله سبحانه و تعالی خلق خلقه و فرقهم فرقتین فجعلنی فی خیرها شعبا و خیرها قبیله ثم جعلها بیوتا فجعلنی من خیرها بیتا حتی حصلت فی اهل بیتی و عترتی و فی بنتی و ابنای و اخی علی بن ابی طالب....[1] . [صفحه 143]
روزی از كنار ابن صهاك می گذشتم، شنیدم كه گفت:
صفحه 142، 143.