کد مطلب:41778 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
قال علی (ع):... حتی اذا قبض الله رسوله رجع قوم علی الاعقاب، و غالتهم السبل و اتكلوا علی الولائج و وصلو غیر الرحم و هجروا السبب الذی امروا بمودته و نقلبوا البناء عن رص اساسه فبنوه فی غیر موضعه معادن كل خطیئه و ابواب كل ضارب فی غمره قد ماروا فی الحیره و ذهلوا فی السكره علی سنه من آل فرعون: من منقطع الی الدنیا راكن او مفارق للدین مباین.[1] . [صفحه 326]
(اما افسوس كه آنها) پس از رحلت رسول خدا به گذشته خود بازگشتند و با پیمودن راههای گوناگون به گمراهی رسیدند. و به دوستان و همفكران فاسد خود اعتماد كردند واز غیر خویشاوندان پیامبر متابعت نمودند و از وسیلتی كه به دوستی آن مأمور بودند (اهل البیت علیهم السلام) جدا گشتند. از ریسمان هدایت فاصله گرفتند و بنای استوار دین را از جایگاه اصلی خود انتقال دادند و آن را در جایی دیگر بنا نهادند جایی كه مركز هر گونه گناه و فساد بود و آغاز هر فتنه و فتنه جویی، و پناه و درگاه گمراهانی كه از این سو بدان سو سرگردانند و در غفلت و مستی به سنت فرعونیان؛ یااز همه بریده و دل به دنیا بسته، و یا پیوند خود را با دین گسسته.
صفحه 326.