کد مطلب:62451 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:306
سازماندهی باید به این گونه ای باشد كه معلوم می كند وظایف هر فرد در سازمان چیست، و چه كسی مسئول نتایج مورد انتظار است. در این صورت موانع ناشی از ابهام و عدم اطمینان در مورد وظایف و مسئولیت ها بر طرف می گردد، و از لوث شدن مسئولیت ها جلوگیری خواهد شد. اساسا هیچ سازمان و جامعه ای بدون سازماندهی و هماهنگی قادر به انجام دادن گسستن شیرازه امور، و مختل شدن كارها می گردد. امیر مومنان علیه السلام در سازماندهی كلان مجموعه مدیریتی خویش، همواره به این اصل مهم توجه داشته و با تقسیم كار و ایجاد هماهنگی، به سازماندهی امور اهتمام ویژه داشتند. آن حضرت در توصیه به فرزند بزرگوار خود امام حسن علیه السلام می فرماید: و اجعل لكل انسان من خدمك عملا تاخذه به فانه احری الا یتواكلوا فی خدمتك؛[1] برای هر یك از كاركنان خود كاری را تعیین كن، تا او را نسبت به همان مورد مواخذه كنی. این كار باعث می شود كه آنان كارهای را به یكدیگر واگذار نكنند.
یكی از اساسی ترین وظایف مدیران در سازمان ها سازماندهی است. پیچیدگی و بزرگی سازمان های امروزی ضرورت و اهمیت این امر را دو چندان كرده است. به كمك سازماندهی است كه اهداف كلی و ماموریت اصلی سازمان در قالب هدف های جزئی تر، و وظایف و فعالیت های ریزتر و مشخص تر، تعریف می گردد، و دستیابی به اهداف سازمان امكان پذیر می شود. در سازماندهی، وظایف، اختیارات و مسئولیت های واحدها و افراد مختلف مشخص شده و نحوه هماهنگی و ارتباط بین آن ها معین و مشخص می گردد.