کد مطلب:62472 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:286
خداوند متعال، عدالت پیشگان و دادگران را دوست دارد؛ و كسی كه محبوب خدا باشد. آبشار عنایات الهی بر جانش سرازیر شده و صفات خدایی در وجودش تجلی می كند. یكی از ویژگی های بر جسته ام علی (ع ) عدالت بود. آن حضرت در همه كارها حتی در ساده ترین و كوچك ترین امور نیز عدالت را در نظر داشت. عدالت سراسر وجود علی (ع ) را فرا گرفته بود؛ از اندیشه، سخن، عمل، حكومت، مدیریت حضرتش گرفته؛تا قضاوت، مردمداری و پیوندهای خانوادگی و اجتماعی او. عدالت امام (ع ) آن قدر دقیق و عمیق بود كه می فرماید: به خدا سوگند اگر هفت اقلیم را با آنچه زیر آن ها است به من دهند تا خدا را نافرمانی كنم و یك پوسته جو را از مورچه ای به ناروا بستانم، چنین نخواهم كرد.[1] . امام علی (ع ) علاوه بر این كه خود در تمام جنبه های مدیریتی، حكومتی و... عدالت را پیاده می كرد، كارگزاران خویش را نیز به این مهم توصیه و سفارش می نمود؛ در بخش هایی از عهد نامه مالك اشتر، وی را به رعایت دستور داده و می فرماید: و لیكن احب الأمور الیك اوسطها فی الحق واعمها فی العدل؛[2] باید محبوب ترین كارها نزد تو اموری باشد كه معتدل ترین آن ها در حق، و فراگیرترین آن ها در عدالت است.
عدالت یكی از صفات خداوند متعال است كه پیامبران و اولیای الهی، منادیان راستین آن بوده و مردم را برای بر پا داشتن آن دعوت می كردند. پیامبر گرامی اسلام (ص ) همانند سایر پیامبران، از سوی خداوند متعال مأمور شده است كه عدالت را در جامعه بر پا دارد. خداوند متعال عدالت را از همه چیز به تقوا و پرهیزكاری نزدیك تر دانسته، و همه دینداران و مؤ منان را به بر پا داشتن عدالت و انصاف دعوت می كند، اگر چه این كار به ضرر و زیان خود یا بستگانشان باشد.