کد مطلب:106213 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:370

سید رضی:

سید رضی در سال 380 هجری قمری توسط «الطائع بالله» خلیفه ی

[صفحه 119]

عباسی ریاست طالبیین، سرپرستی حاجیان (امیر الحاج) و سرپرستی دیوان مظالم را عهده دار شد و این در حالی بود كه بیش از بیست و یك سال نداشت. و در 16 محرم سال 403 به ولایت و سرپرستی طالبیین در همه بلاد منصوب گردید و به عنوان «نقیب النقباء» خوانده شد.

سید رضی به دلیل كفایت و شایستگی كه داشت در زمان «القادر بالله» خلیفه ی عباسی، سرپرستی حرمین شریفین نیر به وی سپرده شد.

(ناگفته نماند: از آنجا كه سید رضی نفوذ فوق العاده ای در میان بنی هاشم و علویین داشت و بزر گ و معتمد آنان بود، لذا دستگاه خلافت چاره ای جز این نداشت كه اینگونه منصبهای اجتماعی را به اینگونه افراد بسپارد).

سبط ابن جوزی در «المنتظم» ج 7، ص 279 می گوید: «رضی بزرگ طالبیین در بغداد بود، وی قرآن را در مدت كمی بعد از آنكه سنش از سی گذشته بود حفظ كرد و فقه را نیز به طور عمیق و قوی شناخت و

[صفحه 120]

فراگرفت، او دانشمندی فاضل، شاعری زبردست، دارای همت عالی و متدین بود روزی مقداری پشم گوسفند از زنی خرید به پنج درهم و چون آن را به خانه برد و گشود در میان آن مقداری نوشته به خط «ابی علی بن مقله» یافت پس به دلال گفت تا زن را حاضر كند، چون زن حاضر گشت به وی گفت من در میان پشمهایی كه از شما خریدم، نوشته ای به خط «ابن مقله» یافتم، اكنون اختیار با شما است، كه اگر خواهی این نوشته ها را بگیر و یا قیمت آن- كه پنج درهم است- دریافت كن، زن پول را گرفت و برای سید رضی دعا كرد و برگشت و همچنین سید رضی دارای جود و سخاوت فراوان نیز بود».

و به جهت رعایت اختصار در همین جا به این مطلب خاتمه می دهیم. و صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین و آخر دعوانا ان الحمدالله رب العالمین».

سید جعفر حسینی

15 /1 /1380

صفحه 119، 120.

1. «نقابت» منصبی بوده مردمی كه به شخصیت ممتاز و محبوب و عالم برجسته و با تقوی تعلق می گرفت و مردم به طور طبیعی به دور او گرد می آمدند و سرپرستی او را پذیرا بودند و خلفا و سلاطین وقت برای كسب وجهه و محبوبیت به چنین افرادی حكم می دادند، صاحب این منصب عهده دار امور ذیل بود:
   

   (1) حفظ و نگهداری آمار خانواده های سادات (شجره ی نامه ی سیادت).
   

   (2) مراقبت بر صحت انتساب آنان و حفظ شاخه های سیادت نظیر سادات هاشمی، طالبی، علوی، حسنی، حسینی، موسوی و...
   

   (3) ثبت موالید و فوت شده گان با دقت تمام.
   

   (4) مراقبت افراد از نظر آداب و اخلاق.
   

   (5) دور نگهداشتن آنان از مشاغل پست و نامشروع.
   

   (6) بازداشتن آنان از ارتكاب گناه و بی حرمتی به قوانین اسلام.
   

   (7) جلوگیری از تعدی و تجاوز سادات به دیگران و پرهیز خودبرتر بینی.
   

   (8)احقاق حقوق آنان (به عنوان وكیل مدافع).
   

   (9) استیفای حقوق آنان از خمس اموال.
   

   (10) مراقبت بر ازدواج زنان و دختران آنان و ممانعت از ازدواج حتی بیوه زنان با ناپاكان و طاغوتیان.
   

   (11) اجرای عدالت و موعظه ی خاطیان.
   

   (12) نظارت بر موقوفات و استیفای حقوق آنان از عائدات اموال وقف شده.
   

   (نقل از «الغدیر» ج 4، صفحات 207 -205 با تلخیص).