کد مطلب:122828 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:291
شهادت
معاویه كه به بهانه ی جوان بودن امام حاضر نبود خلافت را به ایشان واگذار كند، در آخر عمر سراسر جنایتش درصدد برآمد كه برای یگانه پسر كثیف و پلید خود «یزید» ولایتعهدی را مسلم كند و از مردم بیعت بگیرد، تا پس از مرگش اشكالی از جهت سلطنت او پیش نیاید.
اما در این راه، امام مجتبی را بزرگترین مانع خود می پنداشت، چرا كه گمان می برد اگر پس از هلاكت خودش، امام زنده باشد، این امكان هست مردمی كه از دودمان معاویه دل خوشی نداشتند، دوباره به امام روی بیاورند. پس چند بار درصدد برآمد تا حضرت را از میان ببرد و چند بار نیز امام را مسموم كرد. اما خداوند جان حضرت را نجات داد.
بالاخره معاویه با فریب دادن «جعده» دختر «اشعث» كه همسر امام بود، امام حسن را مسموم كرد و به او وعده ی همسری پسرش یزید و مبلغ صد هزار درهم را داد. در اثر این سم، امام چهل روز بیمار بود تا آنكه از دنیای بی وفا رخت بربست. معاویه پول را برای جعده فرستاد، اما او را به عقد پسرش درنیاورد و گفت: «می ترسم همان كاری را كه با فرزند رسول خدا كردی با پسر من هم بكنی!» [1] .
امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید: «اشعث، در خون امیرالمؤمنین
[ صفحه 273]
شركت داشت؛ دخترش، حضرت حسن بن علی را مسموم كرد؛ و پسرش، از همكاران قتل حسین بن علی بود.» [2] .
و شاعری سالها بعد در این باره سرود: «ای روزگار! تا به كی می خواهی آسوده و خرسند باشی، در حالی كه اندوه سراسر عالم را گرفته است. چرا كه رسول خدا محمد مصطفی وفات یافته، علی مرتضی به شهادت رسیده، حسین بن علی سر بریده شده و حسن مجتبی مسموم گردیده است.» [3] .
شهادت دومین امام معصوم شیعیان در بیست و هشتم ماه صفر سال پنجاه هجری اتفاق افتاد. [4] .
[ صفحه 274]
اما در این راه، امام مجتبی را بزرگترین مانع خود می پنداشت، چرا كه گمان می برد اگر پس از هلاكت خودش، امام زنده باشد، این امكان هست مردمی كه از دودمان معاویه دل خوشی نداشتند، دوباره به امام روی بیاورند. پس چند بار درصدد برآمد تا حضرت را از میان ببرد و چند بار نیز امام را مسموم كرد. اما خداوند جان حضرت را نجات داد.
بالاخره معاویه با فریب دادن «جعده» دختر «اشعث» كه همسر امام بود، امام حسن را مسموم كرد و به او وعده ی همسری پسرش یزید و مبلغ صد هزار درهم را داد. در اثر این سم، امام چهل روز بیمار بود تا آنكه از دنیای بی وفا رخت بربست. معاویه پول را برای جعده فرستاد، اما او را به عقد پسرش درنیاورد و گفت: «می ترسم همان كاری را كه با فرزند رسول خدا كردی با پسر من هم بكنی!» [1] .
امام صادق علیه السلام در این باره می فرماید: «اشعث، در خون امیرالمؤمنین
[ صفحه 273]
شركت داشت؛ دخترش، حضرت حسن بن علی را مسموم كرد؛ و پسرش، از همكاران قتل حسین بن علی بود.» [2] .
و شاعری سالها بعد در این باره سرود: «ای روزگار! تا به كی می خواهی آسوده و خرسند باشی، در حالی كه اندوه سراسر عالم را گرفته است. چرا كه رسول خدا محمد مصطفی وفات یافته، علی مرتضی به شهادت رسیده، حسین بن علی سر بریده شده و حسن مجتبی مسموم گردیده است.» [3] .
شهادت دومین امام معصوم شیعیان در بیست و هشتم ماه صفر سال پنجاه هجری اتفاق افتاد. [4] .
[ صفحه 274]
[1] علامه سيد محسن امين - در آستان اهلبيت - ص 93.
[2] مدرك بالا - ص 94.
[3] مدرك بالا.
[4] مسعودي - مروج الذهب - ج 2 - ص 427.