کد مطلب:133196 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:286
پیشگفتار
حدیث حسین بن علی علیه السلام و كربلای او، هیچ گاه كهنه نخواهد شد... پس شگفت آور نیست اگر نوشته ی حاضر كه پس از 33 سال از تاریخ نگارش آن، به دست طبع و نشر سپرده می شود، آكنده از مطالب آموزنده و خواندنی و تازه باشد!
نویسنده ی 33 ساله ی كتاب در فرصت 6 ماهه ی آزادی میان دو زندان (زندان چهار ماهه ی زمستان 1343 - بهار 1344 و زندان ده ساله پاییز 1344 - پاییز 1354) این كتاب را نوشت؛ و تقدیر آن بود كه همین مدت بگذرد تا توفیق چاپ و نشر آن دست دهد!... ناگفته روشن است كه اگر این نگارش، 33 سال دیرتر - سال 1377 - انجام می یافت، بسی درست تر و رساتر از این بود كه اكنون هست.. (مگر آن كه فرض شود نویسنده در این فاصله ی دراز به هیچ دستاورد علمی جدیدی دست نیافته است!) پس بر گفته ی نخستین باید افزود كه هر چند حدیث حسین بن علی (ع) و كربلای او، هیچ گاه كهنه نخواهد شد و نوشته ی حاضر نیز حاوی مسائل آموزنده ی تازه ای است، اما گفته ها و نوشته های بسیاری است كه نسل گذشته و حاضر از آن آگاهی یافته اند اما در این نوشته هیچ نمودی نیافته است...
البته نگارنده، می توانست با صرف وقت، این نقیصه ی روشن را جبران كند، اما مجال نبود و اگر هم بود، بازنگری مجدد كتاب حاضر، كتابی دیگر بدست می داد - كه اگر نه به دگرگونی استخوان بندی كلی - كه بی شك به دگرگونی مصالح و مواد ساختمانی آن می انجامید... و دریغ است نوشته ای كه «بار» زمان خود را بر دوش دارد، آن را به نسل حاضر منتقل نكند!...
- آری: كتاب حاضر، با آن كه حاوی مسایل و تحلیل های تاریخی كهنه ناشدنی است، اما هم در شیوه ی نگارش و هم در تحلیل ها و استنتاجات، حامل فضای عصر نگارش خویش است؛ نه معنای غمض عین از ضعف ارجاعات و ارائه ی اندك و آشفته منابع كه در همان
زمان نیز می توانست متقن تر از این باشد و یا دست كم، می شد پیش از چاپ به جبران آن پرداخت، ولی با وجود همت ناشر محترم - شركت چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی - كه پس از سال ها «بدرقه ی راه» نشر این اثر شد، دیر كردی بیش از این روا نبود... و این بود كه علیرغم همه ی كاستی ها، كتاب حاضر به دست چاپ و نشر سپرده شد.
لازم می دانم از برادران و خواهران ارجمند مركز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی تشكر نموده و نیز از ارباب نظر درخواست كنم كاستی های كتاب را یادآور شوند كه در چاپ های بعدی جبران نقیصه گردد. انشاء الله
یادآوری این نكته مهم نیز ضروریست كه یكی از اثرات مهم شهادت امام حسین علیه السلام در تاریخ اسلام، انقلاب اسلامی ایران بود كه به رهبری حضرت امام خمینی رضوان الله علیه و به بركت خون شهدای گران قدر انقلاب به پیروزی رسید و اكنون در آستانه ی بیستمین سال خود قرار دارد و از این رو به فصل آخرین كتاب كه «بهره ی ما از انقلاب حسین علیه السلام نام دارد»، «تأثیر حادثه ی كربلا در انقلاب اسلامی ایران» باید افزوده شود اما به همان دلایلی كه گذشت جبران این نقیصه نیز به چاپ های بعد موكول گردید - اگر خدا بخواهد.
خوانندگان ارجمند، در ضمن مطالعه ی كتاب بدین واقعیت توجه خواهند داشت كه بسیاری از آن چه در تحلیل ها و استنتاج های كتاب حاضر در پیوند با مسائل سیاسی و اجتماعی و دینی جامعه ی مذهبی ما آمده است پس از گذشت 33 سال از نگارش كتاب و 20 سال از پیروزی انقلاب اسلامی، هم چنان واقعیت دارد! بخصوص تأكید می كنم بر آن چه در فصل آخر در رابطه با مسایل مربوط به وظایف خطیر جامعه روحانیت و مبلغان دینی و نیز مردم در قبال آشفتگی و بی سر و سامانی اوضاع تبلیغ دینی و مجالس و مراسم سوگواری حضرت سید الشهداء علیه السلام آمده است.
... امید می رود با عنایت خاص دولت كریمه ی جمهوری اسلامی به رهبری حضرت آیت الله خامنه ای و همت و پشتكار و سعی و كوشش حضرات علمای اعلام و مراجع عظام و نسل نوخاسته و پویای حوزه های مقدس علمیه و عموم مردم، برای رفع این كاستی های چشمگیر و آزار دهنده، برنامه ریزی و اقدام جدی معمول گردد. انشاء الله
سه شنبه یكم محرم الحرام 1419
مطابق با هشتم اردیبهشت ماه 1377
محمد جواد حجتی كرمانی
نویسنده ی 33 ساله ی كتاب در فرصت 6 ماهه ی آزادی میان دو زندان (زندان چهار ماهه ی زمستان 1343 - بهار 1344 و زندان ده ساله پاییز 1344 - پاییز 1354) این كتاب را نوشت؛ و تقدیر آن بود كه همین مدت بگذرد تا توفیق چاپ و نشر آن دست دهد!... ناگفته روشن است كه اگر این نگارش، 33 سال دیرتر - سال 1377 - انجام می یافت، بسی درست تر و رساتر از این بود كه اكنون هست.. (مگر آن كه فرض شود نویسنده در این فاصله ی دراز به هیچ دستاورد علمی جدیدی دست نیافته است!) پس بر گفته ی نخستین باید افزود كه هر چند حدیث حسین بن علی (ع) و كربلای او، هیچ گاه كهنه نخواهد شد و نوشته ی حاضر نیز حاوی مسائل آموزنده ی تازه ای است، اما گفته ها و نوشته های بسیاری است كه نسل گذشته و حاضر از آن آگاهی یافته اند اما در این نوشته هیچ نمودی نیافته است...
البته نگارنده، می توانست با صرف وقت، این نقیصه ی روشن را جبران كند، اما مجال نبود و اگر هم بود، بازنگری مجدد كتاب حاضر، كتابی دیگر بدست می داد - كه اگر نه به دگرگونی استخوان بندی كلی - كه بی شك به دگرگونی مصالح و مواد ساختمانی آن می انجامید... و دریغ است نوشته ای كه «بار» زمان خود را بر دوش دارد، آن را به نسل حاضر منتقل نكند!...
- آری: كتاب حاضر، با آن كه حاوی مسایل و تحلیل های تاریخی كهنه ناشدنی است، اما هم در شیوه ی نگارش و هم در تحلیل ها و استنتاجات، حامل فضای عصر نگارش خویش است؛ نه معنای غمض عین از ضعف ارجاعات و ارائه ی اندك و آشفته منابع كه در همان
زمان نیز می توانست متقن تر از این باشد و یا دست كم، می شد پیش از چاپ به جبران آن پرداخت، ولی با وجود همت ناشر محترم - شركت چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی - كه پس از سال ها «بدرقه ی راه» نشر این اثر شد، دیر كردی بیش از این روا نبود... و این بود كه علیرغم همه ی كاستی ها، كتاب حاضر به دست چاپ و نشر سپرده شد.
لازم می دانم از برادران و خواهران ارجمند مركز چاپ و نشر سازمان تبلیغات اسلامی تشكر نموده و نیز از ارباب نظر درخواست كنم كاستی های كتاب را یادآور شوند كه در چاپ های بعدی جبران نقیصه گردد. انشاء الله
یادآوری این نكته مهم نیز ضروریست كه یكی از اثرات مهم شهادت امام حسین علیه السلام در تاریخ اسلام، انقلاب اسلامی ایران بود كه به رهبری حضرت امام خمینی رضوان الله علیه و به بركت خون شهدای گران قدر انقلاب به پیروزی رسید و اكنون در آستانه ی بیستمین سال خود قرار دارد و از این رو به فصل آخرین كتاب كه «بهره ی ما از انقلاب حسین علیه السلام نام دارد»، «تأثیر حادثه ی كربلا در انقلاب اسلامی ایران» باید افزوده شود اما به همان دلایلی كه گذشت جبران این نقیصه نیز به چاپ های بعد موكول گردید - اگر خدا بخواهد.
خوانندگان ارجمند، در ضمن مطالعه ی كتاب بدین واقعیت توجه خواهند داشت كه بسیاری از آن چه در تحلیل ها و استنتاج های كتاب حاضر در پیوند با مسائل سیاسی و اجتماعی و دینی جامعه ی مذهبی ما آمده است پس از گذشت 33 سال از نگارش كتاب و 20 سال از پیروزی انقلاب اسلامی، هم چنان واقعیت دارد! بخصوص تأكید می كنم بر آن چه در فصل آخر در رابطه با مسایل مربوط به وظایف خطیر جامعه روحانیت و مبلغان دینی و نیز مردم در قبال آشفتگی و بی سر و سامانی اوضاع تبلیغ دینی و مجالس و مراسم سوگواری حضرت سید الشهداء علیه السلام آمده است.
... امید می رود با عنایت خاص دولت كریمه ی جمهوری اسلامی به رهبری حضرت آیت الله خامنه ای و همت و پشتكار و سعی و كوشش حضرات علمای اعلام و مراجع عظام و نسل نوخاسته و پویای حوزه های مقدس علمیه و عموم مردم، برای رفع این كاستی های چشمگیر و آزار دهنده، برنامه ریزی و اقدام جدی معمول گردد. انشاء الله
سه شنبه یكم محرم الحرام 1419
مطابق با هشتم اردیبهشت ماه 1377
محمد جواد حجتی كرمانی