کد مطلب:1436 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:453
وضو
242- در وضو واجب است صورت و دستها را بشویند و جلوی سر و روی پاها را مسح كنند.
243- درازای صـورت را بـاید از بالای پیشانی جایی كه موی سر بیرون می آید تا آخر چانه شست , و پهنای آن به مقداری كه بین انگشت وسط و شست قرار می گیرد باید شسته شود , و اگر مختصری از این مقدار را نـشـویند وضو باطل است , و اگر انسان یقین نكند كه این مقدار كاملا شسته شده باید برای اینكه یقین بكند كمی اطراف آن را هم بشوید.
244- اگر صورت یا دست كسی كوچكتر یا بزرگتر از متعارف مردم باشد , باید ملاحظه كند كه مردمان متعارف تا كجای صورت خود را می شویند , او هم تا همانجا بشوید.
و نیز اگر در پیشانی او مو روییده یا جلوی سرش مو ندارد باید به اندازه معمول پیشانی را بشوید.
245- اگـر احتمال دهد چرك یا چیز دیگری در ابروها و گوشه های چشم و لب او هست كه نمی گذارد آب به آنها برسد , چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد , باید پیش از وضو وارسی كند كه اگر هست برطرف نماید.
246- اگـر پـوسـت صـورت از لای مو پیدا باشد باید آب را به پوست برساند , و اگر پیدا نباشد شستن مو كافی است , و رساندن آب به زیر آن لازم نیست .
247- اگـر شك كند پوست صورت از لای مو پیدا است یا نه , بنابر احتیاط واجب باید مو را بشوید و آب را به پوست هم برساند.
248- شـسـتـن تـوی بـینی و مقداری از لب و چشم كه در وقت بستن دیده نمی شود واجب نیست , ولی انسان اگر یقین نكند كه از جاهایی كه باید شسته شود چیزی باقی نمانده واجب است برای آنكه یقین كند , مـقـداری از آنها را هم بشوید و كسی كه این امر را نمی دانسته اگر نداند در وضوهایی كه گرفته مقدار لازم را شـسته یا نه , نمازی را كه با آن وضو خوانده صحیح است و لازم نیست برای نماز بعدی دوباره وضو بگیرد.
249- بـایـد دسـتها - و همچنین صورت را بنابر احتیاط لازم - از بالا به پایین شست و اگر از پایین به بالا بشوید وضو باطل است .
250- اگـر دسـت را تـر كـند و به صورت و دستها بكشد چنانچه تری دست به قدری باشد كه به واسطه كشیدن دست آب آنها را فرا گیرد كافی است و لازم نیست كه بر آنها جاری شود.
251- بعد از شستن صورت باید دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشتها بشوید.
252- اگر انسان یقین نكند كه آرنج را كاملا شسته باید برای آنكه یقین كند , مقداری بالاتر از آرنج را هم بشوید.
253- كـسـی كـه پـیش از شستن صورت دستهای خود را تا مچ شسته , در موقع وضو باید تا سر انگشتان بشوید , و اگر فقط تا مچ بشوید وضوی او باطل است .
254- در وضـو شستن صورت و دستها مرتبه اول واجب , و مرتبه دوم مستحب , و مرتبه سوم , و بیشتر از آن حرام می باشد , و شستن مرتبه اول وقتی تمام می شود كه به قصد وضو آن مقدار آب به صورت یا دست بریزد كه آب تمام آن را فرا بگیرد و دیگر جایی برای احتیاط باقی نماند , پس اگر به قصد شستن مرتبه اول مـثلا ده مرتبه آب به صورت بریزد تا اینكه آب همه آن را فرا بگیرد اشكال ندارد , و تا وقتی كه قصد وضو و شـستن صورت مثلا نكند شستن اول محقق نمی شود , پس می تواند چند مرتبه همه صورت را بشوید و در آخـریـن مرتبه قصد شستن وضوئی نماید , ولی اعتبار قصد در شستن دوم خالی از اشكال نیست و احتیاط لازم آن اسـت كـه بیش از یك مرتبه بعد از مرتبه اول صورت و یا دستها را نشوید اگر چه به قصد وضو هم نباشد.
255- بعد از شستن هر دو دست باید جلوی سر را با تری آب وضو كه در دست مانده , مسح كند , و احتیاط مستحب آن است كه با كف دست راست مسح نماید.
و مسح را از بالا به پایین انجام دهد.
256- یك قسمت از چهار قسمت سر , كه مقابل پیشانی است جای مسح می باشد , و هر جای این قسمت را بـه هـر انـدازه مـسـح كند كافی است , اگر چه احتیاط مستحب آن است كه از درازا به اندازه درازی یك انگشت و از پهنا به اندازه پهنای سه انگشت بسته مسح نماید.
257- لازم نیست مسح سر بر پوست آن باشد بلكه بر موی جلوی سر هم صحیح است , ولی كسی كه موی جـلـوی سـر او بـه انـدازه ای بـلند است كه اگر مثلا شانه كند به صورتش می ریزد , یا به جاهای دیگر سر می رسد , باید بیخ موها را مسح كند , یا فرق سر را باز كرده پوست سر را مسح نماید , و اگر موهایی را كه به صـورت مـی ریـزد یـا به جای دیگر سر می رسد جلوی سر جمع كند و بر آنها مسح نماید , یا بر موی جاهای دیگر سر , كه جلوی آن آمده مسح كند چنین مسحی باطل است .
258- بـعـد از مـسـح سر باید با تری آب وضو كه در دست مانده , روی پاها از سر یكی از انگشتها تا مفصل مـسـح نـمـاید و احتیاط مستحب آن است كه پای راست را با دست راست و پای چپ را با دست چپ مسح نماید.
259- پـهنای مسح پا به هر اندازه باشد كافی است , ولی بهتر آن است كه به اندازه پهنای سه انگشت بسته بلكه تمام روی پا را با تمام دست مسح نماید.
260- احـتیاط آن است كه در مسح پا دست را بر سر انگشتها بگذارد و بعد به پشت پا بكشد یا آنكه دست را به مفصل گذاشته و تا سر انگشتها بكشد نه آنكه تمام دست را روی پا بگذارد و كمی بكشد.
261- در مـسح سر و روی پا باید دست را روی آنها بكشد , و اگر دست را نگه دارد و سر یا پا را به آن بكشد باطل است , ولی اگر موقعی كه دست را می كشد سر یا پا مختصر حركت كند اشكال ندارد.
262- جای مسح باید خشك باشد و اگر به قدری تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل اسـت ولـی اگـر نـمـناك باشد یا آنكه تری آن به قدری كم باشد كه در رطوبت كف دست مستهلك باشد اشكال ندارد.
263- اگر برای مسح , رطوبتی در كف دست نمانده باشد نمی تواند دست را با آب خارج تر كند , بلكه باید از ریـش خـود رطـوبت بگیرد و با آن مسح نماید و گرفتن رطوبت از غیر ریش و مسح نمودن با آن محل اشكال است .
264- اگـر رطـوبـت كـف دسـت فـقط به اندازه مسح سر باشد احتیاط واجب آن است كه سر را با همان رطوبت مسح كند , و برای مسح پاها از ریش خود رطوبت بگیرد.
265- مـسح كردن از روی جوراب و كفش باطل است , ولی اگر به واسطه سر مای شدید یا ترس از دزد و درنده و مانند اینها نتواند كفش یا جوراب را بیرون آورد احتیاط واجب آن است كه مسح بر جوراب و كفش نموده و تیمم نیز نماید , و اگر تقیه در بین باشد مسح بر جوراب و كفش كفایت می كند.
266- اگر روی پا نجس باشد و نتواند برای مسح آن را آب بكشد , باید تیمم نماید.