کد مطلب:151459 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:265
شیرخوارگی
بی گمان حسین از سینه ی مادرش، زهراء، شیر معرفت و حكمت نوشیده است و در حدیث آمده كه پیامبر زبان خود را و انگشت ابهام خود را در دهان حسین می نهاد و او از این دو چیزی می مكید كه گوشت بر تنش می رویانید! [1] .
باری، در حدیث آمده است كه همسر عباس عم پیامبر، یعنی ام الفضل بنت حارث، به این طفل شیر می داد:
[8] این زن در خواب دید كه عضوی از اعضای پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - در خانه ی اوست.
خود گوید: خوابم را برای پیامبر - صلی الله علیه و آل و سلم - بازگو كردم؛ فرمود: «خواب خوبی دیده ای؛ فاطمه پسری می زاید كه تو با شیر قثم [2] او را شیر می دهی».
پس فاطمه پسری به جهان آورد كه پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - او را حسین نامید و به نزد ام الفضل فرستاد و ام الفضل این پسر را با شیر قثم شیر می داد. [3] .
بدین ترتیب، قثم بن عباس، برادر شیری امام حسین - علیه السلام - بود.
امام - علیه السلام - برادر شیری دیگری نیز دارند كه نام او در مقتل حسین - علیه السلام - آمده. او عبدالله بن یقطر است كه فرستاده ی امام - علیه السلام - به كوفه بود، و عبیدالله بن زیاد، پیش از واقعه ی كربلا او را كشت. [4] .
باری، در حدیث آمده است كه همسر عباس عم پیامبر، یعنی ام الفضل بنت حارث، به این طفل شیر می داد:
[8] این زن در خواب دید كه عضوی از اعضای پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - در خانه ی اوست.
خود گوید: خوابم را برای پیامبر - صلی الله علیه و آل و سلم - بازگو كردم؛ فرمود: «خواب خوبی دیده ای؛ فاطمه پسری می زاید كه تو با شیر قثم [2] او را شیر می دهی».
پس فاطمه پسری به جهان آورد كه پیامبر - صلی الله علیه و آله و سلم - او را حسین نامید و به نزد ام الفضل فرستاد و ام الفضل این پسر را با شیر قثم شیر می داد. [3] .
بدین ترتیب، قثم بن عباس، برادر شیری امام حسین - علیه السلام - بود.
امام - علیه السلام - برادر شیری دیگری نیز دارند كه نام او در مقتل حسین - علیه السلام - آمده. او عبدالله بن یقطر است كه فرستاده ی امام - علیه السلام - به كوفه بود، و عبیدالله بن زیاد، پیش از واقعه ی كربلا او را كشت. [4] .
[1] نگر: حليلة الابرار، السيد هاشم البحراني، تحقيق الشيخ غلام رضا مولانا البروجردي، ط. موسسة المعارف الاسلامية، 117 / 3 و 118.
[2] قثم بن عباس بن عبدالمطلب، بعدها به سال 37 ه. ق از سوي اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب - عليهماالسلام - والي مكه شد، و پس از شهادت آن حضرت و پيش از رخداد كربلا، به سال 56 يا 57 ه. ق؛ در روند فتوحات شهيد گرديد.
نگر: شذرات الذهب، 61 / 1؛ و: نهج البلاغه، با ترجمه ي شهيدي، چ: 3، ص 534؛ و: الاعلام زركلي، 190 / 5.
[3] نگر: تاريخ دمشق، حديث 231 و 232، و مختصر تاريخ دمشق ابن منظور (116 / 7).
[4] نگر: تسمية من قتل مع الحسين - عليه السلام - (ص 152)، ش «25».