کد مطلب:209537 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:370
نتیجه
ابن ابی العوجا، از زندیق های معاصر با امام صادق (علیه السلام) بود. او به ماوراءالطبیعه و معاد اعتقاد نداشت. همچنین، وی به لاابالی گری و دهری گری گرایش داشت. علی رغم آن كه ابن ابی العوجا سعی كرده است كه استدلال های فلسفی و كلامی ارائه دهد؛ در واقع بحث های او عقلانی و برای یافتن حقیقت نبوده، بلكه از تعصب به عقاید گذشته ناشی می شده است. با این همه، امام صادق (علیه السلام) از بحث با او خودداری نكردند؛ به وی آزادی اظهار عقیده، حتی عقاید متعصبانه و غرض آلود را دادند؛ او را به سؤال كردن تشویق و از این كه گره و نكته ای در ذهن او مبهم باقی بماند جلوگیری كردند؛ شیوه ی بحث او (خبر دادن از آینده) و این كه هیچ كس این سؤال را نمی كند، غلط دانستند، زیرا او از آینده خبر ندارد؛ و به جای بحث های پیچیده و استفاده از اصطلاحات [مشكل علمی]، با آوردن نمونه های تجربی و تمثیلی و نیز ارائه ی استدلال منطقی به پاسخ پرداختند. این شیوه، ابن ابی العوجا را به تمجید از امام واداشت و او به عقل و متانت و سخنان معجزه آسای آن حضرت اعتراف كرد.