کد مطلب:211045 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
حدیث
در اسلام حدیث بیش از هر چیز اهمیت دارد زیرا مبین احكام و مفسر آیات احادیث است و حدیث آن خبری است كه از پیغمبر خدا زبان وحی نقل شده است و تردیدی در این نیست كه آنچه پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرموده است لسان وحی است ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی اما سخن در این است كه چون سقیفه بنی ساعده پیدا شد و مردم در فكر ریاست افتادند قهرا محتاج بنصی شدند كه از پیغمبر سخنی بر مصالح خود نقل كنند ناچار جعل حدیث كردند و گفته های پیغمبر را به راست و دروغ آمیخته تا كار خود را سامان دهند و بنابراین در راوی حدیث بحث است.
در این موارد هم فرقه امامیه مانند یك زنجیر محكم متصل مرتبط ناگسستنی رجال متقی عالم فاضل موثق معتمد را از عصر خود پیغمبر تا امروز یكی پس از دیگری در بیان روایت مورد بررسی كامل قرار داده خوب اشخاص شناخته شده اند و روایات جرح و تعدیل شده است - صحیح از سقیم تفكیك گردیده و كسانی كه در این راه زحمتی متحمل شده اند شم حدیث شناسی دارند با یك توجه خوب می توانند بفهمند كه حدیث درست از نادرست چگونه است.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمود اذا جائكم عنی حدیث فاعرضوه علی كتاب الله فما وافق كتاب الله فاقبلوا و ما خالفه فاضربوه عرضه الحائط.
یعنی اگر حدیثی و خبری از ما برای شما گفتند آن را با كتاب خدا قرآن عرضه كنید و مقابله نمائید تا اگر موافق با آیات احكام بود بپذیرید و اگر مخالف بود آنرا بر دیوار بزنید و آن را نادیده انگارید چه حدیث صحیح و خبر درست آن است كه منطبق با قرآن باشد و گرنه جعل است.
امام صادق (ع) فرمود: لو ان رجلا دخل فی الاسلام فاقربه ثم شرب و زنی و اكل الربا و لم یتبین له شی ء من الحلال و الحرام لم اقم علیه الحد اذا كان جاهلا الا ان تقوم علیه البینه انه قرأ السورة التی فیها الزنا و الخمر و اكل الربا.
[ صفحه 187]
یعنی اگر مردی مسلمان شود و اقرار نماید بدین بعد شراب خورد و زنا كرد و ربا خورد و از حلال و حرام چیزی نفهمد و واقف با احكام نباشد بر او حد نمی زنیم زیرا جاهل است مگر بینه ای باشد كه می دانسته و مرتكب نواهی شده است.
در اخبار امیرالمؤمنین علیه السلام نیز همین روایت نقل شده كه در اول اسلام یا در اصل هر كس جاهل به حكم بوده او را حد نمی زنند ولی این اخبار گویا برای همان عصر بود كه مردم تازه بدین اسلام می آمدند چه اخبار معارض آن هم هست كه جهل به حكم موجب تبری و معافیت نیست این فرق در موارد خاصی است؟!
در هر حال هر كجا خبر معارض با حكم قرآن باشد باید آن را بی وقع نهاد - و حدیث را به قرآن عرضه كرد تا احادیث مجعول معلوم گردد.
حدیث در اسلام منبع كلیه علوم است - و هر حدیث كه از پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم صادر شده بدون تغییر و تحریف نقل شده باشد ملاك عمل و حجت است بر مسلمان و چنین احادیث مورد نیاز و احتیاج مردم است.
این احادیث از طرف دوازده هزار نفر اصحاب پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم كه در حین وفات مدینه بودند نقل شده البته مقداری از آن به سیاست آمیخته شد ولی قرآن فرقان بین صحیح و سقیم آن است.
همچنین از امیرالمؤمنین - فاطمه زهرا - امام حسن مجتبی سبط اكبر - سیدالشهداء امام سجاد علیه السلام خبار بسیاری در شئون مختلفه نقل شده كه احصاء نتوان كرد ولی پس از امیرالمؤمنین احادیث اصول و فروع دین در حال وقفه افتاد زیرا بنی امیه فرصت نمی دادند تا زمینه حاضر شد امام محمد باقر علیه السلام بساط علم را گسترد و بیست سال در این زمینه زحماتی كشید و علم را شكافت و تجزیه و تحلیل فرمود تا توانست بیش از هزار رجال محدث تربیت كند و هر كدام بیش از هزار حدیث در علوم فقه و اصول عقاید نقل كرده اند چنانچه محمد بن مسلم شانزده هزار حدیث از امام صادق و سی هزار حدیث از امام محمد باقر و ابان بن تغلب به تنهائی سی هزار حدیث نقل كرده و تعداد این احادیث از سیصد هزار می گذرد كه منشاء تألیف كتب اربعه گردیده: كافی - كتاب من لایحضره الفقیه - التهذیب - الاستبصار كه از اصول اربعمائه اتخاذ شده است.
ملامحسن فیض متوفی 1091 از متأخرین در قرن یازدهم كتاب وافی را از صد كتاب
[ صفحه 188]
متقدمین در فن حدیث جمع آوری نمود و شیخ حر عاملی متوفی 1104 كتاب وسائل الشیعه را از هشتاد جلد كتاب حدیث به وسیله هفتاد كتاب نقل شده موجود تألیف و تدوین نمود و سپس محدث نوری كتاب مستدك الوسائل را از كتب اربعه متقدمین تألیف نمود و مهم تر و جامع تر از همه كتاب بحارالانوار علامه مجلسی است كه در بحران سیاسی جنگهای خانمانسوز ملل غربی با مسلمین مخصوصا اختلاف شدید بین عثمانیان ترك و شیعه بزرگترین خدمت را نمود و تمام اخبار را در این كتاب جمع آوری كرد تا از بین نرود و لذا می بینیم بیش از صد تا هزار جلد از كتب زمان مجلسی تا كنون كه بیش از سیصد سال نگذشته به كلی از بین رفته و یا در دسترس كشورهای مسلمان آسیائی نیست و پس از او علامه متبحر ارجمند معاصر میرزا محمد طهرانی مقیم سامرا مستدرك بحار را در 26 جلد نگاشت و به این ترتیب احادیث صحیح اهل بیت از طریق امامیه محفوظ ماند.
در این موارد هم فرقه امامیه مانند یك زنجیر محكم متصل مرتبط ناگسستنی رجال متقی عالم فاضل موثق معتمد را از عصر خود پیغمبر تا امروز یكی پس از دیگری در بیان روایت مورد بررسی كامل قرار داده خوب اشخاص شناخته شده اند و روایات جرح و تعدیل شده است - صحیح از سقیم تفكیك گردیده و كسانی كه در این راه زحمتی متحمل شده اند شم حدیث شناسی دارند با یك توجه خوب می توانند بفهمند كه حدیث درست از نادرست چگونه است.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمود اذا جائكم عنی حدیث فاعرضوه علی كتاب الله فما وافق كتاب الله فاقبلوا و ما خالفه فاضربوه عرضه الحائط.
یعنی اگر حدیثی و خبری از ما برای شما گفتند آن را با كتاب خدا قرآن عرضه كنید و مقابله نمائید تا اگر موافق با آیات احكام بود بپذیرید و اگر مخالف بود آنرا بر دیوار بزنید و آن را نادیده انگارید چه حدیث صحیح و خبر درست آن است كه منطبق با قرآن باشد و گرنه جعل است.
امام صادق (ع) فرمود: لو ان رجلا دخل فی الاسلام فاقربه ثم شرب و زنی و اكل الربا و لم یتبین له شی ء من الحلال و الحرام لم اقم علیه الحد اذا كان جاهلا الا ان تقوم علیه البینه انه قرأ السورة التی فیها الزنا و الخمر و اكل الربا.
[ صفحه 187]
یعنی اگر مردی مسلمان شود و اقرار نماید بدین بعد شراب خورد و زنا كرد و ربا خورد و از حلال و حرام چیزی نفهمد و واقف با احكام نباشد بر او حد نمی زنیم زیرا جاهل است مگر بینه ای باشد كه می دانسته و مرتكب نواهی شده است.
در اخبار امیرالمؤمنین علیه السلام نیز همین روایت نقل شده كه در اول اسلام یا در اصل هر كس جاهل به حكم بوده او را حد نمی زنند ولی این اخبار گویا برای همان عصر بود كه مردم تازه بدین اسلام می آمدند چه اخبار معارض آن هم هست كه جهل به حكم موجب تبری و معافیت نیست این فرق در موارد خاصی است؟!
در هر حال هر كجا خبر معارض با حكم قرآن باشد باید آن را بی وقع نهاد - و حدیث را به قرآن عرضه كرد تا احادیث مجعول معلوم گردد.
حدیث در اسلام منبع كلیه علوم است - و هر حدیث كه از پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم صادر شده بدون تغییر و تحریف نقل شده باشد ملاك عمل و حجت است بر مسلمان و چنین احادیث مورد نیاز و احتیاج مردم است.
این احادیث از طرف دوازده هزار نفر اصحاب پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم كه در حین وفات مدینه بودند نقل شده البته مقداری از آن به سیاست آمیخته شد ولی قرآن فرقان بین صحیح و سقیم آن است.
همچنین از امیرالمؤمنین - فاطمه زهرا - امام حسن مجتبی سبط اكبر - سیدالشهداء امام سجاد علیه السلام خبار بسیاری در شئون مختلفه نقل شده كه احصاء نتوان كرد ولی پس از امیرالمؤمنین احادیث اصول و فروع دین در حال وقفه افتاد زیرا بنی امیه فرصت نمی دادند تا زمینه حاضر شد امام محمد باقر علیه السلام بساط علم را گسترد و بیست سال در این زمینه زحماتی كشید و علم را شكافت و تجزیه و تحلیل فرمود تا توانست بیش از هزار رجال محدث تربیت كند و هر كدام بیش از هزار حدیث در علوم فقه و اصول عقاید نقل كرده اند چنانچه محمد بن مسلم شانزده هزار حدیث از امام صادق و سی هزار حدیث از امام محمد باقر و ابان بن تغلب به تنهائی سی هزار حدیث نقل كرده و تعداد این احادیث از سیصد هزار می گذرد كه منشاء تألیف كتب اربعه گردیده: كافی - كتاب من لایحضره الفقیه - التهذیب - الاستبصار كه از اصول اربعمائه اتخاذ شده است.
ملامحسن فیض متوفی 1091 از متأخرین در قرن یازدهم كتاب وافی را از صد كتاب
[ صفحه 188]
متقدمین در فن حدیث جمع آوری نمود و شیخ حر عاملی متوفی 1104 كتاب وسائل الشیعه را از هشتاد جلد كتاب حدیث به وسیله هفتاد كتاب نقل شده موجود تألیف و تدوین نمود و سپس محدث نوری كتاب مستدك الوسائل را از كتب اربعه متقدمین تألیف نمود و مهم تر و جامع تر از همه كتاب بحارالانوار علامه مجلسی است كه در بحران سیاسی جنگهای خانمانسوز ملل غربی با مسلمین مخصوصا اختلاف شدید بین عثمانیان ترك و شیعه بزرگترین خدمت را نمود و تمام اخبار را در این كتاب جمع آوری كرد تا از بین نرود و لذا می بینیم بیش از صد تا هزار جلد از كتب زمان مجلسی تا كنون كه بیش از سیصد سال نگذشته به كلی از بین رفته و یا در دسترس كشورهای مسلمان آسیائی نیست و پس از او علامه متبحر ارجمند معاصر میرزا محمد طهرانی مقیم سامرا مستدرك بحار را در 26 جلد نگاشت و به این ترتیب احادیث صحیح اهل بیت از طریق امامیه محفوظ ماند.