کد مطلب:211526 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

نص
نص در قرآن آن است كه احتمال خلافی در آن نرود مانند للذكر مثل حظ الانثیین كه نص است در عین حال كه محكم است یعنی محكمی است شامل نص و ظاهر و ظاهر و نص هر دو بالاتفاق معمول به می باشند - چنانچه عبدالله بن سنان از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت كرد.



[ صفحه 481]



سألت اباعبدالله عن القرآن و الفرقان قال القرآن الكتاب و اخبار ما یكون و الفرقان المحكم الذی یعمل به و كل محكم فهو الفرقان.

یعنی فرق بین قرآن و فرقان این است كه قرآن مجموع و جمله كتاب و اخبار و حوادث آینده است و فرقان فقط محكمی است كه به آن عمل می توان كرد پس هر محكم فرقان است كه منبع اعمال انسانی است.

ابوبصیر روایت می كند كه: سمعت اباعبدالله یقول ان القرآن فیه محكم و متشابه فاما المحكم فنؤمن به و نعمل به و ندین به.

یعنی قرآن دارای محكم و متشابه است و اما محكم قرآن را به او ایمان داریم و عمل می كنیم و متدین به دین و ملتزم به عمل آن می باشیم.

پس محكم معمول به است و منعی در عمل آن عقلا و شرعا نیست و محكم منحصر به نص نیست بلكه ظاهر هم شامل است.