کد مطلب:252634 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:302
میلاد
امام ابوالحسن علی النقی الهادی علیه السلام پیشوای دهم شیعیان، در پانزدهم ذیحجه ی سال 212 هجری قمری در اطراف مدینه در محلی به نام «صریا» به دنیا آمد. پدرش «امام جواد» علیه السلام و مادرش «سمانه» بانوی با فضیلت و باتقوا بود. [1] .
مادر گرامی آن حضرت، زاهدی پارسا بود و در عبادت، میان زنان عصر خود بی همتا؛ به طوری كه نقل كرده اند همیشه روزه دار بود و در عرفان به حق مثل و مانند نداشت.
امام هادی علیه السلام در مورد مادرش می فرمود: مادرم به حق من عارف و معترف است. او از اهل بهشت است. شیطان سركش به او نزدیك نمی شود. مكر ستمكاران و دشمنان به او نمی رسد و خداوند حافظ و نگهبان اوست. [2] .
مشهورترین القاب امام دهم، نقی و هادی است. كنیه ی آن حضرت ابوالحسن ثالث (سوم) است. در اصطلاح راویان شیعه، ابوالحسن اول امام هفتم موسی بن جعفر علیهم السلام است و ابوالحسن ثانی (دوم) امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیهم السلام است.
امام هادی علیه السلام در سال 220 هجری قمری پس از شهادت پدر
[ صفحه 304]
بزرگوارش حضرت جواد علیه السلام به امامت رسید و در این هنگام هشت ساله بود. مدت امامت آن بزرگوار 33 سال و عمر شریف و پر بركتش 42 سال بود و در سال 254 به شهادت رسید.
آنان كه امام را دیده بودند گفته اند كه آن گرامی قامتی متوسط و سیمایی سپید آمیخته به سرخی و چشمانی درشت و ابروهای گشاده و چهره ای شاداب و دلگشا داشت. [3] .
دوران زندگی امام با حكومت 7 خلیفه ی عباسی همراه بود. پیش از امامت آن گرامی، با مأمون، معتصم برادر مأمون، و در دوران امامت با ادامه ی حكومت معتصم و نیز با واثق پسر معتصم، متوكل برادر واثق، منتصر پسر متوكل، مستعین پسر عموی منتصر و معتز پسر دیگر متوكل معاصر بود و در زمان معتز به شهادت رسید. [4] .
در حكومت متوكل، امام را به دستور آن طاغوت از مدینه به سامرا كه در آن هنگام مركز حكومت عباسیان بود، بردند و امام تا پایان عمر در سامرا اقامت داشت. امام هادی علیه السلام و فرزندش امام حسن عسكری كه در سامرا و در محاصره ی لشگریان زندگی می كردند، در تاریخ به عسكریین مشهور هستند. [5] .
امام علی النقی علیه السلام چهار پسر و یك دختر داشت و پس از ایشان، فرزند گرامی اش امام حسن عسكری به دستور خداوند و نص صریح پیامبر اكرم و ائمه ی معصومین علیهم السلام به امامت و رهبری امت رسید. [6] .
[ صفحه 305]
مادر گرامی آن حضرت، زاهدی پارسا بود و در عبادت، میان زنان عصر خود بی همتا؛ به طوری كه نقل كرده اند همیشه روزه دار بود و در عرفان به حق مثل و مانند نداشت.
امام هادی علیه السلام در مورد مادرش می فرمود: مادرم به حق من عارف و معترف است. او از اهل بهشت است. شیطان سركش به او نزدیك نمی شود. مكر ستمكاران و دشمنان به او نمی رسد و خداوند حافظ و نگهبان اوست. [2] .
مشهورترین القاب امام دهم، نقی و هادی است. كنیه ی آن حضرت ابوالحسن ثالث (سوم) است. در اصطلاح راویان شیعه، ابوالحسن اول امام هفتم موسی بن جعفر علیهم السلام است و ابوالحسن ثانی (دوم) امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا علیهم السلام است.
امام هادی علیه السلام در سال 220 هجری قمری پس از شهادت پدر
[ صفحه 304]
بزرگوارش حضرت جواد علیه السلام به امامت رسید و در این هنگام هشت ساله بود. مدت امامت آن بزرگوار 33 سال و عمر شریف و پر بركتش 42 سال بود و در سال 254 به شهادت رسید.
آنان كه امام را دیده بودند گفته اند كه آن گرامی قامتی متوسط و سیمایی سپید آمیخته به سرخی و چشمانی درشت و ابروهای گشاده و چهره ای شاداب و دلگشا داشت. [3] .
دوران زندگی امام با حكومت 7 خلیفه ی عباسی همراه بود. پیش از امامت آن گرامی، با مأمون، معتصم برادر مأمون، و در دوران امامت با ادامه ی حكومت معتصم و نیز با واثق پسر معتصم، متوكل برادر واثق، منتصر پسر متوكل، مستعین پسر عموی منتصر و معتز پسر دیگر متوكل معاصر بود و در زمان معتز به شهادت رسید. [4] .
در حكومت متوكل، امام را به دستور آن طاغوت از مدینه به سامرا كه در آن هنگام مركز حكومت عباسیان بود، بردند و امام تا پایان عمر در سامرا اقامت داشت. امام هادی علیه السلام و فرزندش امام حسن عسكری كه در سامرا و در محاصره ی لشگریان زندگی می كردند، در تاریخ به عسكریین مشهور هستند. [5] .
امام علی النقی علیه السلام چهار پسر و یك دختر داشت و پس از ایشان، فرزند گرامی اش امام حسن عسكری به دستور خداوند و نص صریح پیامبر اكرم و ائمه ی معصومین علیهم السلام به امامت و رهبری امت رسید. [6] .
[ صفحه 305]
[1] طبرسي، اعلام الوري، ص 355.
[2] محدث قمي، منتهي الآمال، ص 980.
[3] مدرك بالا.
[4] شيخ مفيد، ارشاد، ص 307.
[5] طبرسي، اعلام الوري، ص 355.
[6] مدرك بالا.