کد مطلب:254088 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:306

مقدمه
شناسایی و جذب افراد مستعد و آماده و تربیت آنان بر اساس تربیت های اسلامی و مجهز ساختن آنان به انواع علوم مورد نیاز جامعه، از رسالت های مهم ائمه اطهار (ع) بود و محدودیت های اعمال شده از سوی حكومت های مستبد و ظالم وقت، هر چند انجام این رسالت را در حد مطلوب با مشكلاتی مواجه می ساخت و بسیاری از افراد را از دستیابی به این سرچشمه های زلال دانش و معرفت و بهره گیری از آن محروم می كرد، ولی موجب تعطیل شدن آن نگشت. تشنگان حقیقت و شیفتگان امامت تحت پوشش های مختلف به محضر امامان (ع) می رسیدند و در حد ظرفیت و معرفت خود از اقیانوس بی كران دانش الهی آن بزرگواران جرعه ای می نوشیدند.

بر اساس نوشته ی شیخ طوسی (ره) تعداد دست پروردگان پیشوای دهم (ع) و كسانی كه از آن حضرت در زمینه های مختلف علوم اسلامی روایت نقل كرده اند، بالغ بر 185 نفر می شود [1] كه در میان آنان چهره های برجسته ی علمی و فقهی فراوانی كه دارای تألیفات گوناگونی بودند، دیده می شود.

در این نوشتار مختصر، از بعضی شاگردان آن حضرت، هر چند به طور اختصار یاد می شود تا ضمن تجلیل از این سنگربانان علم و فرهنگ، بعد علمی و تلاش فرهنگی پیشوای دهم بیشتر شناخته شود.


[1] ر. ك: رجال الطوسي، ص409-427. براي آگاهي از تفصيل بيشتر شرح زندگاني آنان، ر.ك: حياة الامام علي الهادي، ص170-230.